جلوه عرش است این درگه، کلاه از سربنه وادی توس است اینجا موزه از پایت بکن مرقد اسناد توس است این، به خاکش جبههسای مدفن فردوسی است این، بر زمینش بوسه زن کهنترین مأخذی که در رابطه با آرامگاه فردوسی، آن شاعر پارس گوی نامی، سخن گفته، همان چهار مقاله نظامی عروضی سمرقندی است. وی در مقالت دوم کتابش، دیدار خود را از مقبره فردوسی، که یک قرن بعد از درگذشت شاعر گرامی صورت گرفته است.
کتاب گزارش نامه ایران شامل چهار بخش است که این کتاب بخش نخست آنرا شامل می شود و موضوع این بخش درباره گزارش ایران پیش از اسلام است که توسط مهدیقلی هدایت در سال 1317 تالیف شده است
از 16 تا 18 مرداد ماه 2535 شاهنشاهی، مشهد میهماندار گروهی از نیکوکاران و اعضای کمیته های جنبش ملی نیکوکاری و وابستگان این جنبش ملی بود که برای برگزاری نخستین همایش آموزشی جنبش ملی نیکوکاری شهر مقدس مشهد را برگزیده بودند.
ساختمان موزه آبگینه و سفالینه، که معمار هنرمند آن گمنام است، از بناهای پرارزش قرن سیزدهم هجری است که در حدود 80 سال پیش به دستور احمد قوام (قوامالسلطنه)، سیاستمدار معروف ایران، به منظور استفاده شخصی وی بنا گردید و تا سال 1332 نیز در تملک وی بود. فرهنگسرا گرفت و سه گروه از مهندسین ایرانی، اترشی و آلمانی این محووطه 7000 متری را به مجموعهای فرهنگی ـ هنری شامل: موزه، کتابخانه، تئاتر عروسکی، سینما، سالنهای نمایشگاه، کارگاه سفال، محوطه نمایشی در فضای باز، کلاسهای آموزشی و رستوران تبدیل کردند. اما فعالیت رسمی این موزه از سال 1359 و پس از انقلاب اسلامی آغاز گردیده است و در حال حاضر، مجموعه فرهنگی مذکور که به «فرهنگسرانی نوبهار» نیز معروف است زیر نظر وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی ادراه شده و با مدیریت آقای گلکار به فعالیت خود ادامه میدهد.