کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب حاضر مجموع سه نقد و یک گفتار کوتاه است. غرض از تدوین و چاپ چنین کتابی اگر صرف ادعا نباشد باز کردن زمینه ای راستین برای نقد و تحلیل های علمی است. ناگفته پیداست قصد مجله سازی و نشریه بازی نیست. فقط و فقط یاری دادن به روح انتقاد سازنده و بی غرض و نهایتا علمی در میان دست اندرکاران کتاب و کتاب خوانی در جامعه ماست. حداقل انتظاری که از خواننده - و به طریق اولی از آنان که اثرشان در بوته نقد قرار گرفته- هست این که سعی نکند به هر دلیلی که باشد دنبال "برداشت خاص" و "نظر خاص" در این نوشته ها بگردد. باید این زمینه و روحیه بوجود آید که دور از تمام مسائل و درگیری های شخصی تن به قضاوت دیگران ندهیم. تلاش این کتاب در این راستاست

در آغاز سال روان خورشیدی رئیس جمهور افغانستان، ایران و تاجیکستان در شهر دوشنبه تصمیم می گیرند تا نمادهای فرهنگی و تمدنی جغرافیای تاریخی سه کشور تجلیل نمایند نگرشی که مبتنی بر همگرایی معطوف به ثبات منطقی و پیوند پایدار سه کشور است. این تصمیم باعث امضا بیانیه مشترک در تاریخ 5 و6 برج حمل 1387 بر تجلیل از هزار و یک صد و پنجاهمین سال زاد شاعر تیره چشم روشن بین یعنی رودکی و جشن نوروز سال روان صحه می گذارد. این مجموعه یادگار از چنان همایشی است

خواجه رشیدالدین فضل‌الله ابوالخیر علی همدانی یکی از دانشمندان بزرگ عهد مغول است که تقریباً در تمام رشته‌های مختلف علوم تألیفاتی داشته است اما متأسفانه، پس از مرگ وی، به هنگام تاراج کتابخانه شخصی او و ربع رشیدی، بسیاری از آثار و رساله‌های او از میان رفتند. در عین حال آن چه تاکنون به دست ما رسیده است، گواهی بر ذکاوت و دانش بی‌حد اوست. خواجه رشیدالدین علاوه بر زبان فارسی، زبان‌های دیگر آن روزگار از جمله عربی، عبری، سانسکریت، ترکی، مغولی و همچنین چینی را می‌دانست و لذا هنگام تألیف کتاب‌های خود، از آثار علمای آن زمان به زبان‌های مختلف مکرراً بهره جسته است. در واقع می‌توان از آثارش او را به آسانی به عنوان زبان‌شناس و زبان‌دانی ممتاز شناخت. کافی است از این نظر نگاهی به جامع‌التواریخ او بیندازیم.