کتابخانه مجازی ادبیات

بحث آغازین کتاب درباره "عشق "است که از آن به مثابه موهبت الهی و دست مایه عرفان یاد شده است .در پی آن، دیدگاه‌های فلاسفه یونان کهن، نیز روان شناسان و عارفان نام‌آور پس از اسلام همچون حلاج، بایزید، احمد غزالی، و عین القضات در خصوص عشق تحلیل می‌شود .مبحث بعدی کتاب درباره شناخت منابع شرقی و غربی عرفان است و از این رهگذر، مسیر آن از بودا و زردتشت تا افلاطون و پلوتن و حکمای اسکندریه، همچنین عرفان یهودی و مسیحی و ماندایی به تفصیل پی گرفته شده است .در بخش مربوط به "تصوف اسلامی "شکل‌گیری آن در قرن دوم هجری شرح و تحلیل شده افزون بر آن، فرق میان عرفان و تصوف، سیر تصوف از آن هنگام تا قرن نهم هجری (دوران کمال رواح آن) باز نموده شده و از بزرگان و مشایخ این قرون به اختصار سخن رفته است .بخش دوم کتاب (جلوه‌های عشق و عرفان در شعر فارسی) اشارتی است به زندگی شاعران عارف که با نمونه‌هایی چند از سروده‌های آنان فراهم می‌آید .

موضوع این رساله افلاطون پیرامون پاسخ این پرسش است که «عشق چیست؟». آیا می‌توان عشق را مترادف با دوست داشتن دانست؟ یا این دو مقوله‌های نزدیک به هم هستند؟ به نظر بسیار از محققان، هنر نویسندگی و بلاغت افلاطون در این رساله به اوج کمال رسیده و اتحاد شعر و حکمت در هیچ‌یک از رسالات دیگر او بهتر از این دیده نمی‌شود. در مقدمه این کتاب به زندگی و اندیشه افلاطون پرداخته شده و در ادامه رساله او ترجمه شده است.

با آثار فرخ تمیمی از دوره نوجوانی آشنایی داشتم و شروده‌هایش را می‌خواندم و بعضی از شعرهایش را خفظ بودم. همیشه دیدن شاعران بزرگ برایم جالب و ارزشمند بوده و هست. در سال 1376، با فرخ تمیمی آشنا شدم. برای مصاحبه نزدش رفتم. او نیز در نهایت تواضع و مهربانی پاسخ سوال‌هایم را داد. پس از آن دیدار، آشنایی ما به دوستی صمیمانه و رفت و آمد خانوادگی تبدیل شد. انگار همین دیروز بود. افسوس چه زود گذشت. اما هر بار با یاد عزیز از دست رفته‌ای از بزرگان شعر و ادب این مرز و بوم گردهم می‌آییم، احساس غریبی در وجودم پدید می‌آمد: یکی شور زیستن در زمانه‌ای که هم عصر بزرگان شعر معاصر ایران نظیر شاملو، فروغ، حقوقی، اخوان، آزاد، اشکوری، آتشی، سپانلو، صلاحی و دیگران بوده و هست و دیگر، اندوه جان‌گدازی که با غروب هر یک از این ستارگان آسمان شعر معاصر بر قلب و روحم سنگینی می‌کند.