نخستین بار کالوینو را، اوایل دهه 1960، در رم دیدم: ملاقاتی غیرمنتظره اما درخور. او را در کتاب فروشی پررفت و آمد کتابخانه اینودی ملاقات کردم. این کتابخانه سقف بلندی داشت و آن زمان سر پیچ ویاونتو ـ که امروزه آنجا کافههایی یادبود دولچه ویتا معبری برای اغلب ساختمانهای دولتی و هتلهای معمولی و در حد متوسط به شمار میروند ـ وجود داشت. در حالی که با شادی در کتابفروشی پرسه میزدم، دوستم جیانو کارلو روسیونی ـ که ویراستار انتشارات اینودی بود ـ طرف من آمد و گفت: کالوینو این جاست میخواهد تو را ببیند. در آن زمان او در پایتخت زندگی میکرد و به نحوی با دفتر اینودی در رم که اخیرا جدیدترین کتاب او کمدی کیهانی (le casmicomiche) را منتشر کرده بود، در ارتباط بود.
نگارنده در این کتابچه، ضمن روایت خاطرهای، علاقه خود را نسبت به زبان اسپرانتو بیان میکند و در انتها اشعاری در توصیف این زبان به نظم در میآورد .
موضوعاتی که در این کتاب درباره انها گفتگو شده است تماما به استناد آیات قرآن و اخبار و احادیث است. قسمت اول راجع به اخلاقیات است. چون راستگویی و فروتنی و رازداری و مهمان نوازی و کمک به مومنین و توکل به خدا و غناء نفس و رضا و تسلیم و صبر و یقین و مذمت دروغگویی و غیبت و بهتان و تکبر و زنا و حسد و نظیر آن. قسمت دوم مجازات کیفری و اجرای عدالت از طرف دادگاه عادلانه مستقر در این دنیا و کیفر اعمال اشخاص متخلف و تنبیه و تنبه دیگران است. مولف سعی نموده به زبانی ساده و انشائی روان حکایات اخلاقی را بر صفحه کتاب آورد. حکایات منقول شامل یک دنیا خلوص، اخلاق، تنبه، تنبیه، عبرت، پند، نصیحت و اندرز است و خواننده را بیش از پیش به برابری و برادری و رافت و مهربانی و مبانی دینی و اخلاقی و ذات واجب الوجود و جهان هستی و مکافات عمل واقف و معتقد می نماید...