فتحالله خان شیبانی فرزند محمدکاظم خان (محمدکاظم خان فرزند محمدحسین خان شیبانی حاکم مقتدر کاشان و قم و اصفهان در عصر آقامحمدخان قاجار بوده است) به بونصر شیبانی نیز معروف میباشد. وی در سال ۱۲۴۱ هجری قمری چشم به جهان گشود و از شعرای نامدار عصر قاجاریه و اشعار انتقادآمیز وی خطاب به ناصرالدین شاه است که از شجاعت فراوان و قدرت طبع او حکایت دارد. فتحالله خان شاعری عارف بوده که مدتی نیز در اردوی نظامی حسامالسلطنه با وی مأنوس بوده و از طرف حسام السلطنه به مأموریتهایی در هرات نیز رفته است. سرانجام خانقاهی در تهران احداث و در آنجا کنج غربت گزید. شیبانی در سن ۶۵ سالگی در سال ۱۳۰۸ هجری قمری بدرود حیات گفت. شیبانی از سخنوران فصیح و بلیغ قرن سیزدهم است. ذوقی سرشار و طبعی توانا داشت. آنچه شعر وی را از دیگران متمایز میسازد، مناعت طبع و بدبینی و یأس است که نسبت به اوضاع کشور دارد.
هاشم اعتماد سرابی نویسنده کتاب، در مورد موضوع کتاب می گوید: این نوشته ها یک قسمت از مقالاتی است که در این چند ساله در روزنامه خراسان چاپ شده است، چیزهایی که پیرامون مسائل مختلف نوشته ام. که البته مثل نماز آن مردک گلستان چیزی نبوده که به کار آید. از سستی و نقص اما چرا باز به شکل کتابی در می آید منکه هنوز از رنج شرم "اسائه ادب" فارغ نیامده ام، واقعه ایست مشکلم... احساسی است و امیدی گنگ و خام و اگر با این همه، کمک کوچکی به درک درست شده باشد خود را ماجور یافته ام.
موضوع کتاب حاضر در مورد زندگی نامه امیر عنصرالمعالی کیکاووس نویسنده کتاب قابوسنامه تالیف غلامحسین یوسفی که توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است.
فتحالله خان صاحب این کتاب که کنیهاش ابونصر و از اعیان زمان و عرفا و شعرای اوان خود بوده و همانا وی در این سال در کاشان متولد شده است. او از معروفترین شاعران دورۀ دوم بازگشت ادبی است. با توجه به اینکه وی مدایح خود را با انتقاد از وضع حکومت درآمیخت، میتوان او را از پیشگامان و پیشروان نهضت مشروطه به شمار آورد. ویژگی دیگر اشعار او، توصیفات زیبایی است که از طبیعت و مظاهر آن داشته است.
فتحالله خان شیبانی از نویسندگان و شاعران بزرگ قرن 13 و 14 (1241 ـ 1308 هـ.ق) و از منتقدان بزرگ دربار پادشاهان قاجار است. وی دارای آثار متعددی در نظم و نثر فارسی چون گنج گهر، تنگ شکر، درج درر، لآلی مکنون، زبدة آلاثار، کامرانیه، یوسفیه، بیانات شیبانی لامتثال فرمان سلطانی و ... است. با توجه به اینکه وی مدایح خود را با انتقاد از وضع حکومت درآمیخت، میتوان او را از پیشگامان و پیشروان نهضت مشروطه به شمار آورد. ویژگی دیگر اشعار او، توصیفات زیبایی است که از طبیعت و مظاهر آن داشته است. این کتاب منتخبی از بیانات اوست که در مطبعه اختر اسلامبول در سال 1308 منتشر شده است.