مقصود از تدوین این کتاب آشنایی با آثار مکتوب یهودیان ایران و ماوراءالنهر است. آثار ده تن از شعرای مندرج در این کتاب مستند به نسخههای خطی است. بیشتر نسخههای خطی متعلق به قرون هجدهم و نوزدهم است و نسخهنویسان اغلب به خط فارسی و زبان عبری آشنایی نداشتهاند؛ به طوری که صفحهای بدون چند غلط بهسختی یافت میشود. کلام منظوم اساس ادبیات فارسی یهودی را شکل میدهد. اشعار یهود نسبتا در تنوع موضوع و خصوصیات صوری غنی نیست. اکثر مضامین و مطالب در قالب مثنوی ریختهشده و وجود مخمس، مستزاد، ترکیب و ترجیعبند و سایر اشکال و انواع شعر کمت به چشم میخورد.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
رستم و اسفندیار برجستهترین، نیکترین و مهمترین پهلوانان شاهنامهاند؛ از اینرو برخورد این دو یل از وزن و حساسیت خاصی برخوردار است. اسفندیار شاهزادهای جوان است، با چشم به تختی که شایستگی آن را دارد. او برخلاف گشتاسب، نه یک موجود آزمند و متزلزل و فریبکار، بلکه دلاور شکستناپذیر و مقدسی اس تکه برای نیکترین دینها و اندیشهها شمشیر زده است. رستم در مقابل او، پهلوان قرون و ابرمردی است که تبلور تکاپو و رنج مردانه یک تبار است. در این کتاب افزون بر مقدمه، سه مقاله پیرامون رستم و اسفندیار و همچنین متن آن از روی نسخه شاهنامه چاپ مسکو آمده است.