اوضاع در «غثیان» سارتر چنین است: هر بار که متن کنایی میشود، به واقعهای، مراسمی یا اسمی اشاره میکند که مستلزم فرهنگی است، اشارهای به عنوان همدستی بین نویسنده و خواننده ردوبدل میشود. و بدین ترتیب میتوان جهان ذهنی این خواننده را شناخت. در این صورت کافی است نشان داده شود که خوانندگان مورد اعتراض کدامند و خوانندگان همدست کدام، تا «غثیان» را در موقعیت فرهنگی خود قرار داد. این کتاب تفسیری است بر کتاب «غثیان» سارتر.
مولف در این کتاب اشعار نظیری و عرفی را با هم مقایسه کرده است و برای نشان دادن این که دو شاعر هم زمان و هم سبک در حالی که شباهتهای فراوانی با هم دارند چقدر می توانند با یکدیگر تفاوت داشته باشند و این مقایسه که بین دو شاعر سبک هندی به وجود می آید، جذاب و شیرین به نظر می رسد. نویسنده در ضمن مقایسه، به بررسی و نقد شعر هر دو شاعر هم پرداخته است .
محمدجعفر طاهری میگوید: دورنمای جشن دوهزار و پانصد ساله ایران آنچنان نظرم را به خود جلب نمود که لازم دانستم حقیقت را که در یک عمر طولانی از طریق الهامات و تجربیات و اطلاعات صحیح بدست آورده برای بیداری هم میهنان عزیز و آیندگان بی خبر از واقعات در این دفتر به رسم یادگار به رشته تحریر در آورم و به دلیل جشن دوهزار و پانصد ساله بنام کورش کبیر درصدد برآمدم بدانم این شخص کیست و این همه تشکیلات و غوغای عظیمی که برای او فراهم نموده اند چیست؟ ....