ملا محمدرفیع ملقب به رفیع الدین و در افواه ملا رفیعا مشهور به واعظ قزوینی و متخلص به واعظ از مردم صفی آباد قزوین و نواده ملا فتح الله قزوینی بود. واعظ بهیقین در تحصیل دانشها و کمالات متداول روزگار خود نیک بکوشیده و در مکتب تشیع پرورش یافته است و به شهادت آثارش و اقوال تذکرهنویسان و صاحبان کتاب رجال، در حدیث و فقه و تفسیر و تاریخ و لغت و ادب عالمی عامل و فاضلی متبحر و نویسندهای چیرهدست و شاعری بلندپایه و خطیبی قویمایه شده است تا بدانجا که او را از دانشمندان و خطباء بنام و از نویسندگان و شعراء مشهور سده یازدهم هجری باید شمرد.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.