نویسنده این تذکره محمدحسین متخلص به شعاع و ملقب به شعاع الملک شیرازی که در سال 1289 قمری در شیراز متولد شده و در سن 87 سالگی در سال 1363 قمری در شیراز بدرود حیات گفته است. این کتاب یکی از آثار اوست که وی در آن به گفته خودش « .... تفصیل حالات و تکمیل مقالات فصحای غابر و بلغای معاصر که از اهالی فارس و فارسان توسن براعت را اسّ اساسند در تذکره موسوم به «شکرستان فارس» که سابقاً به فرمان نواب فلک جناب قمر رکاب، شاهزاده علینقی میرزا رکن الدوله در فرمانروایی پدر فردوس مقر ایشان ترتیب داد و بسا نام نیک در آن به ودیعت نهادهام ....». در این جلد تذکره شعاع به شرح حال و ارائه نمونه آثار 78 شاعر پرداخته و از آثار ارسنجانی آغاز نموده و به سائل قیری به پایان برده است. شعاع شیرازی فقط به یادکرد یکی دو سطر شرح حال و آوردن چند بیتی متفرق از هر شاعر بسنده نکرده و تقریباً به طور جامع به چگونگی شعر و شاعری آنان پرداخته و از هر نمونه شعر آنان به طور کامل آثاری را درج کرده است. از این نظر این کتاب بر سایر کتابهای تهیه شده به وسیله معاصرانش برتری چشمگیری دارد. افزون بر این او شرح حال و نمونه آثار جمعی را هم در کتاب خود آورده که نام آنان را در تنها در این تذکره مییابیم.
در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفألزدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.
کتاب «کشف المحجوب» که در واقع پردهگشای اسرار حیات و درون گروهی از عاشقان و شیفتگان جمال محبوب ازلی و ابدی است، جلوهگاه ایمان و ذوق و دانش بزرگمردی است که گرچه شرح کاملی از احوال وی در دست نیست، ولی همین اثر عظیم نماینده وسعت اطلاعات او در علوم قرآنی و احادیث و عرفان است. در این کتاب خلاصهای گویا از شرح زندگی افراد مندرج در کتاب «کشف المحجوب» هجویری ارائه شده و علاقمندان و عرفانپژوهان را در شناخت هرچه بهتر مندرجات کتاب بهویژه شخصیت عارفان و مشایخ راهنما است.