کتابخانه مجازی ادبیات

کار سترگ چاپ و نشر فهرست نسخه های فارسی پاکستان تالیف احمد منزوی در چهارده جلد در مدت سیزده سال به اهتمام و سرمایه مرکزتحقیقات فارسی ایران و پاکستان اسلام آباد به پایان رسید. در این رابطه خانم انجم حمید قدم پیش نهاد و طرح تهیه و تدوین و راهنمایی برای آن چهارده جلد پیشنهاد نمود و پس از تصویب و شروع کار، بعد از دو سال این کتاب به پایان رسید...

محمود بن امیر ولی کتابدار بعد از درگذشت مرشدش در سال 1033 هـ. به هند سفر کرد و در سال 1040 به وطن بازگشت و به فرمان نادر محمدخان سفرنامه «بحر الاسرار فی مناقب الاخیار» را در سال 1045 تألیف کرد. این کتاب بعد از فضایل بلخ در پهلوی کتاب گرانقدر تاریخ بلخ قرار می‌گیرد و این کتاب با آنکه محتویات فضایل بلخ را اختصارگونه گرفته است، مطالب گونه‌گونی از قبیل شرح حال قاضیان و شعرا و فاضلان را در خود دارد و هم کارها و مطالب فرهنگی که در آن روزگار بوده و احیانا تحرک فرهنگی موجود بوده است، با بیان واضحی به ذکر آمده است که از خلال آن گفتار، تاریخ بلخ نیز نموده می‌آید.

ركن الدين حسين بن عالم بن ابي الحسن حسيني غوري هروي، متخلص به «حسيني»، از مشايخ طريقه سهروردي و شاعر بزرگ اهل هرات در قرن هشتم هجري است. امير حسيني در قريه‌اي از بلاد غور (گرو) به دنيا آمد. بعضي سال تولدش را 640 ق و برخي بين 641 تا 646 ق مي‌دانند. در منابع از او با نام‌هاي امير حسيني سادات و امير سيدحسيني هم ياد شده است. امير حسيني در شهر هرات مقيم شد و بيشتر عمر خود را در آنجا گذراند. در جواني به همراه پدر به تجارت رفت و اولين سفر او به مولتان بود. بعد از وفات پدر، توبه كرد و طريق عرفان در پيش گرفت. داستاني كه جامي درباره توبه او نوشته يادآور داستان توبه ابراهيم ادهم است. امير حسيني بعد از مرگ پدر تمام دارايي‌اش را به فقرا بخشيد و دوباره به مولتان رفت. شيخ بهاءالدين زكريا مولتاني، نخستين راهبر و مرشد او بود. امير حسيني با فخرالدين عراقي نيز ملاقات كرد. امير حسيني در 16 شوال 718 در هرات چشم از جهان فرو بست. او در علوم زمان خود چيره‌دست بود. وي شاعري بزرگ بود، ولي شهرت او بيشتر به تصوف است.