کتابخانه مجازی ادبیات

موضوع کتاب مجموعه اشعاری است از حسین روشندل که در سال 1346 توسط چاپخانه علمیه تبریز منتشر شده است.

در این اثر، نگرش و دیدگاه‌های سهراب سپهری و فروغ فرخزاد که در آثارشان انعکاس یافته، بررسی شده است .برای این منظور، نگارنده شعر ((مسافر)) سهراب سپهری را برگزیده، ابتدا ساختار درونی و بیرونی آن را تشریح و سپس بنیان‌های فکری و معرفت‌های عرفانی، روان شناختی و تاریخی آن را بیان می‌کند .در بخش دوم نیز برای بررسی و تبیین نگاه فروغ فرخزاد به مجموعه هستی، منظومه ((ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد)) انتخاب و بعد از بازخوانی، ساختار آن شروع و بیان شده است.

فروغ در میان شاعران پس از نیما، تنها چهره‌ای است که با آثار دوران کمال خود به نگرش و صناعتی ویژه دست می‌یابد و هر دو رسالت فردی و اجتماعی شاعر واقعی را به انجام می‌رساند. او با شناخت واقعیت‌های درونی و بیرونی خویش، زوال را به عنوان درون‌مایه اصلی آثارش کشف کرد و «خودسرایی» را به مثابه مهم‌ترین ویژگی صناعت و ساختار شعرش پذیرفت. این کتاب نگاهی به زندگی و شعر فروغ است. نویسنده در فصولی با عناوین دوران گمشدگی و ناآگاهی فروغ، دوران خودیافتگی و آگاهی فروغ و دوران ازخودگذشتگی و رهایی به بررسی زندگی فروغ پرداخته و از خلال آن شعرش را نیز کاویده است. در بخش بعدی کتاب شعر «ایمان بیاوریم ...» از نظر ساختار شعری بررسی شده است. در پایان کتاب نیز سال‌شمار زندگی فروغ و گزیده‌ای از بهترین شعرهای او آورده شده است.