روضالجنان و روحالجنان فی تفسیرالقران که تفسیر ابوالفتوح رازی هم خوانده میشود، از کهنترین و مفصلترین تفاسیر قرآنی شیعی، نوشتهٔ جمالالدین ابوالفتوح رازی (م ۵۵۴ ق) از متکلمان شیعهٔ امامیه در قرن ششم هجری است که با شیوهٔ «کلامی ـ روایی» و به زبان فارسی تألیف شدهاست. معروفترین مولفات شیخ ابوالفتوح رازی همین تفسیر شریفست و نام آن روح الجنان و روح الجنانست یعنی نسیم خوش بهشت و جان دل. و چون بی شکل و اعراب نویسیم دو کلمه مشابه باشند و درآن توهم تکرار رود و این جناسی شیرین و صنعتی دلنشین است از صنایع بدیع که آن مرد ادیب و با ذوق چنین نام عجیب برای این تفسیر عجیب برگزیده است. این کتاب، اولین تفسیر کامل شیعی فارسی است که همه سورههای قرآن را در برمیگیرد. به نام کتاب، در خود تفسیر اشارهای نشده و در کتب شیخ منتجب الدین رازی و ابن شهر آشوب با نام «روض الجنان و روح الجنان» آمده است. ابن شهر آشوب در کتاب دیگر خود از این کتاب با عنوان «روح الجنان» یاد میکند. بنا بر آنچه خود مؤلف در مقدمه تفسیر آورده است به پبشنهاد جماعتی از دوستان و بزرگان و اهل علم و تدین مبنی بر تألیف تفسیری مشتمل بر همه موارد، آن را اجابت کرده است. و زبان فارسی را انتخاب کرده، چون طالبان آن بیشتر و فواید آن عامتر بود. مؤلف، پس از ذکر مقدمهای کوتاه و بحثی در معنای تفسیر و تأویل، به تفسیر آیات سورهها به ترتیب از سوره حمد تا ناس پرداخته و لفظ به لفظ آن را ترجمه کرده است. سپس به شرح لغات و ابعاد مختلف ادبی، روایی، تاریخی، فقهی، کلامی و اخلاقی آیات پرداخته و از اقوال مفسرین، صحابه و تابعان هم بدون هیچ اظهار نظری نقل میکند. تفسیر ابوالفتوح بر اساس تقسیمبندی مؤلف و تصریح برخی مانند منتجب الدین رازی و عبدالجلیل قزوینی و اتفاق همه دستنویسها، بیست جلد بوده که در چاپهای اول تا سوم، این تقسیمبندی مراعات نشده است.
قند پارسی، چنانکه عنوان فرعی آن گویاست، دربردارنده نمونه هایی از نثر فصیح نویسندگان اسلامی است. انگیزه این قلمزن از فراهم کردن این کتاب همان نبودن و لازم بودن آن است. روشنتر بگوییم که اینک کتابهای متعددی در دست و برای درس است که مشتمل است بر نمونه هایی از نثر فصیح نویسندگان معاصر، اما در این کتابها نمونه ای از نثر فصیح نویسندگان اسلامی نیامده است. از این رو، و نیز به دلایل دیگری که گفته خواهد شد، نگارنده بر ان شد که عهده دار گردآوری نمونه های نثر فصیح نویسندگان اسلامی شود که حاصل آن کتاب حاضر است.
هاشم اعتماد سرابی نویسنده کتاب، در مورد موضوع کتاب می گوید: این نوشته ها یک قسمت از مقالاتی است که در این چند ساله در روزنامه خراسان چاپ شده است، چیزهایی که پیرامون مسائل مختلف نوشته ام. که البته مثل نماز آن مردک گلستان چیزی نبوده که به کار آید. از سستی و نقص اما چرا باز به شکل کتابی در می آید منکه هنوز از رنج شرم "اسائه ادب" فارغ نیامده ام، واقعه ایست مشکلم... احساسی است و امیدی گنگ و خام و اگر با این همه، کمک کوچکی به درک درست شده باشد خود را ماجور یافته ام.
روضالجنان و روحالجنان فی تفسیرالقران که تفسیر ابوالفتوح رازی هم خوانده میشود، از کهنترین و مفصلترین تفاسیر قرآنی شیعی، نوشتهٔ جمالالدین ابوالفتوح رازی (م ۵۵۴ ق) از متکلمان شیعهٔ امامیه در قرن ششم هجری است که با شیوهٔ «کلامی ـ روایی» و به زبان فارسی تألیف شدهاست. معروفترین مولفات شیخ ابوالفتوح رازی همین تفسیر شریفست و نام آن روح الجنان و روح الجنانست یعنی نسیم خوش بهشت و جان دل. و چون بی شکل و اعراب نویسیم دو کلمه مشابه باشند و درآن توهم تکرار رود و این جناسی شیرین و صنعتی دلنشین است از صنایع بدیع که آن مرد ادیب و با ذوق چنین نام عجیب برای این تفسیر عجیب برگزیده است. این کتاب، اولین تفسیر کامل شیعی فارسی است که همه سورههای قرآن را در برمیگیرد. به نام کتاب، در خود تفسیر اشارهای نشده و در کتب شیخ منتجب الدین رازی و ابن شهر آشوب با نام «روض الجنان و روح الجنان» آمده است. ابن شهر آشوب در کتاب دیگر خود از این کتاب با عنوان «روح الجنان» یاد میکند. بنا بر آنچه خود مؤلف در مقدمه تفسیر آورده است به پبشنهاد جماعتی از دوستان و بزرگان و اهل علم و تدین مبنی بر تألیف تفسیری مشتمل بر همه موارد، آن را اجابت کرده است. و زبان فارسی را انتخاب کرده، چون طالبان آن بیشتر و فواید آن عامتر بود. مؤلف، پس از ذکر مقدمهای کوتاه و بحثی در معنای تفسیر و تأویل، به تفسیر آیات سورهها به ترتیب از سوره حمد تا ناس پرداخته و لفظ به لفظ آن را ترجمه کرده است. سپس به شرح لغات و ابعاد مختلف ادبی، روایی، تاریخی، فقهی، کلامی و اخلاقی آیات پرداخته و از اقوال مفسرین، صحابه و تابعان هم بدون هیچ اظهار نظری نقل میکند. تفسیر ابوالفتوح بر اساس تقسیمبندی مؤلف و تصریح برخی مانند منتجب الدین رازی و عبدالجلیل قزوینی و اتفاق همه دستنویسها، بیست جلد بوده که در چاپهای اول تا سوم، این تقسیمبندی مراعات نشده است.
روضالجنان و روحالجنان فی تفسیرالقران که تفسیر ابوالفتوح رازی هم خوانده میشود، از کهنترین و مفصلترین تفاسیر قرآنی شیعی، نوشتهٔ جمالالدین ابوالفتوح رازی (م ۵۵۴ ق) از متکلمان شیعهٔ امامیه در قرن ششم هجری است که با شیوهٔ «کلامی ـ روایی» و به زبان فارسی تألیف شدهاست. معروفترین مولفات شیخ ابوالفتوح رازی همین تفسیر شریفست و نام آن روح الجنان و روح الجنانست یعنی نسیم خوش بهشت و جان دل. و چون بی شکل و اعراب نویسیم دو کلمه مشابه باشند و درآن توهم تکرار رود و این جناسی شیرین و صنعتی دلنشین است از صنایع بدیع که آن مرد ادیب و با ذوق چنین نام عجیب برای این تفسیر عجیب برگزیده است. این کتاب، اولین تفسیر کامل شیعی فارسی است که همه سورههای قرآن را در برمیگیرد. به نام کتاب، در خود تفسیر اشارهای نشده و در کتب شیخ منتجب الدین رازی و ابن شهر آشوب با نام «روض الجنان و روح الجنان» آمده است. ابن شهر آشوب در کتاب دیگر خود از این کتاب با عنوان «روح الجنان» یاد میکند. بنا بر آنچه خود مؤلف در مقدمه تفسیر آورده است به پبشنهاد جماعتی از دوستان و بزرگان و اهل علم و تدین مبنی بر تألیف تفسیری مشتمل بر همه موارد، آن را اجابت کرده است. و زبان فارسی را انتخاب کرده، چون طالبان آن بیشتر و فواید آن عامتر بود. مؤلف، پس از ذکر مقدمهای کوتاه و بحثی در معنای تفسیر و تأویل، به تفسیر آیات سورهها به ترتیب از سوره حمد تا ناس پرداخته و لفظ به لفظ آن را ترجمه کرده است. سپس به شرح لغات و ابعاد مختلف ادبی، روایی، تاریخی، فقهی، کلامی و اخلاقی آیات پرداخته و از اقوال مفسرین، صحابه و تابعان هم بدون هیچ اظهار نظری نقل میکند. تفسیر ابوالفتوح بر اساس تقسیمبندی مؤلف و تصریح برخی مانند منتجب الدین رازی و عبدالجلیل قزوینی و اتفاق همه دستنویسها، بیست جلد بوده که در چاپهای اول تا سوم، این تقسیمبندی مراعات نشده است.