میرزا علیاصغرخان امینالسلطان از وزرای مشهور عهد قاجاریه را که در زمان حیات پدرش، ملقب به «صاحب جمع» بود و سپس لقب «امینالملک» گرفت و پس از فوت پدر، مشاغل و مناصب او را عهدهدار و ملقب به «امینالسلطان» شد، باید رکن مهم رژیم استبداد ایران در دوره قاجار دانست. امینالسلطان در مدت وزارت خود در دوره ناصری افزون بر امتیاز انحصار دخانیات ایران، امتیازات متعددی به بیگانگان داد از جمله: قرارداد لاتاری، امتیاز کشتیرانی در رود کارون، تأسیس بانک شاهی و استخراج معادن را به انگلیس داد. او که در دوره مظفرالدین شاه نیز منصب وزارت را در دست داشت، بعد از پیروزی مشروطیت برای یک دوره تقریبا پنج ماه نخست وزیر محمدعلی شاه بود اما قبل از این زمان، بعد از برکناری از صدارت مظفرالدین شاه به چین، ژاپن و آمریکا رفت و در برگشت به مصر، مدیترانه و مکه رفته در مناسک حج شرکت کرد پس از آن از طریق سوریه، لبنان، تونس و مراکش به فرانسه رفت و سپس در سوئیس مقیم شد. اقامت وی در خارج کشور نزدیک به چهار سال به طول کشید و بعد از مشروطیت شاه او را به ایران فرا خواند و نخست وزیر خود کرد. میرزا علیاصغر خان اتابک با همان نیات و افکار دوره پیشین صدارت خود به ایران بازگشت و بار دیگر بر مسند صدرات نشست و تصور میکرد که به آسانی بر آزادیخواهان دست خواهد یافت ولی همین که با جریانهای روزمره انجمنها و مجلس شورای ملی، جراید و مطبوعات و شور هیجان افکار عمومی مواجه شد، طریق خدعه و نیرنگ را برگزید و خود را مشروطهخواه جلوه داد و درصدد جلب محبت ملیون بهویژه ملکالمتکلمین و مدیران جراید آزادیخواه برآمد و چون تلاش او به جایی نرسید، علنا راه مخالفت و دشمنی با رژیم جدید را پیش گرفت.... کشتن اتابک یک شاهکاری بهشمار است، این شاهکار دلهای درباریان را پر از بیم و ترس گردانید و جایگاه آزادیخواهان را در دیده بیگانگان والاتر ساخت، و پس از همه اینها کارها را به راه دیگری انداخته یک دور نوینی برای تاریخ جنبش مشروطه باز کرد. عباس آقا جانبازی بسیار مردانهای نمود.
مجموعه حاضر اشعار دکتر فرامرز نوریانی متخلص به "مظلوم" است که در سال 1312 چشم به جهان گشود و تحت تعلیم و تربیت مادری روشنفکر و پدری آزاده پرورش یافت. در سال 1338 موفق به دریافت دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی اصفهان شد و در سال 1350 دکترای اعصاب و روان را از دانشکده پزشکی تهران کسب نمود. ایشان در سن 60 سالگی دار فانی را وداع گفت.
فهرست شماره 14 عرفان ایران بدین قرار است: در قسمت مقالات، عید مبعث از دکتر نورعلی تابنده؛ تصوف علوی از شهرام پازوکی، فریتهوف شوئون و معنای زیبایی از سعید بینای مطلق؛ تاملی در باب معنای روحانی کار از سیدحسن آذرکار؛ کرامات اولیا در آثار مولانا از محمدابراهیم ایرج پور؛ مجموعه مزار شاه نعمت الله ولی از مهراد قیومی بیدهندی، در قسمت معرفی کتاب تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده از دکتر عادل نادرعلی و ترجمه حسینعلی کاشانی بیدختی معرفی شده است.
این کتاب مشتمل بر مقالاتی درباره شاهنامه فردوسی است.نویسنده کتاب را در 14 بخش زیر تدوین نموده است: «بیژن نامه»،«درفشهای پهلوانان در شاهنامه و مفهوم آنها»، «چند رسم کهن در شاهنامه فردوسی»، «نسخه بدل و ابیات الحاقی درشاهنامه»، «واژه دستکش در شعر حافظ و شاهنامه»، «چند نکته لغوی از شاهنامه»، «نقدی بر کتاب فرهنگ اساطیری - حماسی ایران»، «نقدی بر کتاب نخستین انسان و نخستین شهریار»، «نقدکتاب واژه نامه نامک»، «تو را با نبرد دلیران چه کار؟»، «ایران شاهنامه را دریابیم»، «نقدی بر مقاله معرفی قطعات الحاقی شاهنامه»، «روش نوینی در نقد!»، «روش تازه در دفاع و تحریف». از آنجا که ایرج وامقی قبل از نشر کتابش بدرود حیات گفته است در باب خصایص او و معرفی چندین اثر وی در مقدمه ای باعنوان «همراه با ایرج وامقی به اوج قله های عشق و آگاهی از تاریخ وفرهنگ ایران زمین» به شخصیت این نویسنده ایرانی پرداخته شده است.
در این نوشتار درباره واژه «دستکش» در این بیت حافظ: حافظ که سر زلف بتان دستکش بود بس طرفه حریفی است کش اکنون به سر افتاد و دیگر ابیاتی که این واژه آورده شده، نکاتی بیان شده است.