کارلوس کاستاندا نویسنده کتاب‌هایی درباره واقعیتی دیگر که خوانندگان بسیار دارد، معمولاً مصاحبه نمی‌کند، اجازه عکس‌برداری نمی‌دهد و تحت نامی ساختگی و گمنام میان گروهی زندگی می‌کند که خود را وابسته به فرهنگ سرخپوستی تولتک‌ها می‌دانند. نویسنده این کتاب گراسیئلا کوروالان که در آمریکا به سر می‌برد، موفق شده با کاستاندا در پارکینگ دانشگاه لس‌آنجلس مصاحبه کند. طبیعی است که این گفتگو در مورد مضمون و شخصیت‌های کتاب‌های کاستاندا، درباره زندگی گذشته و آینده او است.

منابع مشابه بیشتر ...

6537db88d0450.jpg

بررسی آثار و زندگی جک لندن؛ به انضمام دو داستان کوتاه (مرتد، یک تکه گوشت)

آرتوش بوداقیان

جک لندن جزو آن دسته از نویسندگان استثنایی است که از چارچوب ملیت خود خارج شده و به تمامی بشریت مترقی تعلق یافته اند. جک لندن در آثار خود مسائل مختلف و مضامین گوناگونی را مورد بررسی قرار می دهد ولی توجه اصلی او در همه اوقات معطوف به انسان زحمتکش بوده است. به عنوان نویسنده ای دموکرات و اومانیست، لندن با رنگهایی بسیار درخشان انسان فرودست و زحمتکش را با تمامی آرزوها، رویاها، تلاش ها و رنج های جسمی و روحی اش به تصویر میکشد. در آثار برجسته لندن چهره خشن، بی رحم و ریاکار نظام سرمایه داری و سیاست های سراپا سالوسانه آن با ظرافتی هر چه تمام تر عریان شده و ارکان این نظام زیر شلاق شدیدترین انتقادات قرار گرفته است. لندن تنها چاره رهایی از جهنم سرمایه داری را در انقلاب سوسیالیستی می دید و از این نظر در زمان خود شاید تنها نویسنده ای بود که قانونمندی های روند تکامل جامعه را دریافت و آنرا در آثار خود متبلور و متجلی ساخت تصادفی نیست که ماکسیم گورکی او را به عنوان "پیشگام و پیش آهنگ ادبیات کارگری آمریکا" مورد تحسین و تمجید فراوان قرار داد...

6278e3c734f95.jpg

تاریخ ادبیات آمریکا

ویلیس ویگر

پیش از قرن پانزدهم غیر از اهالی آسیا پای کسان دیگری نیز به امریکا رسیده بود. شاید در بین این عده کسانی از افریقا از کناره های نیل و ساحل غربی آن قاره بودند. تحقیقات اخیر پیش از پیش معلوم کرده است که معدودی از اروپاییان نیز جزو این عده بوده اند. این کتاب، بخشی از تاریخ ادبیات آمریکا را در بردارد. از دوره‌ی بلافصل بعد از کریستف کلمب، و بعداز آن که اولین نام های بزرگ چون "تاماس پین"، "کوپر"، "ادگار آلن پو" و "رابرت ویتمن" و... با شرح و تفصیل معرفی می‌شوند. در فصل چهارم به رمان، از "مارک تواین" تا "هنری جیمز" می‌پردازد و پس از آن به "الیوت"، "اوجین اونیل" و "ویلیام فالکنر"، و بالاخره به برخی از نویسندگان اوایل قرن بیستم آمریکا، نظیر "ویلبر"، "آلبی" و "موریس" می‌پردازد.