ادبیات انگلیسی به مجموعه آثار ادبی گفته میشود که به زبان انگلیسی و توسط ادبایی که اهل سرزمین انگلستان و دیگر کشورهای جهان بودهاند سروده یا تصنیف شدهاست. گستردگی زبان انگلیسی باعث شده که ادبایی نظیر رابرت برنز اسکاتلندی، جیمز جویس ایرلندی، جوزف کنراد لهستانی، دیلن تامس ولزی، توماس پینچن آمریکایی، وی. اس. نایپل ترینیدادی و ولادیمیر ناباکوف روسی که همگی جزو بزرگترین ادبای زبان انگلیسی به شمار میروند دست به خلق آثاری به این زبان بزنند. ادبیات انگلیسی به تنوع گویشهای سخنوران این زبان در اکناف جهان است؛ کشورهایی که تحت استعمار و اسکان بریتانیا قرار گرفتند. با وجود گوناگونی نویسندگان ادبیات انگلیسی آثار شاعر شهیر انگلستان، ویلیام شکسپیر همچنان به عنوان برترین سرودههای خلقشده به این زبان در سراسر دنیای انگلیسیزبانان به شمار میرود.
این اثر مجموعه ای است شامل بیست مقاله به قلم استاد عبدالحسین زرین کوب که هر مقاله به یک شاعر اختصاص دارد. از رودکی شروع می شود در ادامه به فردوسی، فرخی، منوچهری، ناصر خسرو، مسعود سعد، خیام، سنایی، انوری، خاقانی، نظامی، عطار، مولوی، سعدی، امیر خسرو دهلوی، ابن یمین، حافظ، جامی و صائب می پردازد و در نهایت به بهار ختم می شود.این مقالات به صورت مختصر اما نه با نادیده گرفتن مطالب حیاتی بلکه گزینش صحیح از میان آنان به نگارش درامده است و همین عامل اثر را برای علاقه مندان به آشنایی با شعر فارسی چه خواننده ی مبتدی و چه حرفه ای جذاب کرده است. او با استفاده از نسخه های موجود آثار و تذکره های نوشته شده درباره ی این شاعران و با نظر به شرایط سیاسی اجتماعی دورران حیات شان به بررسی اشعار و زندگی آنها می پردازد. با کاروان حله کتابی است که می تواند شناخت ما را از این بزرگان و آثارشان ارتقا ببخشد.
آنچه در این کتاب فراهم آمده مجموعهای است از مقالات "دکتر محمدامین ریاحی" که با این عناوین به طبع رسیده است" :چون شکفتن گلها در باغ"، "نفوذ زبان و ادبیات فارسی"، "زبان کهن آذربایجان"، "آن هنر اصلی فردوسی"، "سال شمار زندگی فردوسی"، "پایداری حماسی"، "ریشه افسانههای زندگی فردوسی"، "یوسف و زلیخا"، "رباعی سرایی در ایران"، "دو یار زیرک"، "نجم رازی و مرصاد العباد"، "تربت شمس تبریز کجاست؟"، "کسایی مروزی"، "در مسلخ عشق"، "حساب سود و زیان در زبان فارسی"، "بوی جوی مولیان"، "نادرشاه و عالمآرای نادری"، "برگی از مظالم قزلباشها"، "فتحنامه ایروان"، "فریب فرنگ"، "ایران در چنگ روسیه"، "از چاپلوسیهای حاجی میرزا آقاسی"، "سند فروش شهر سلماس"، "نخستین سرشماری در ایران"، "گزارشی از آخرین سالهای استبداد "و "فریدون و شعر او ."یادآور میشود "دکتر ریاحی "از محققان عصر ماست .توجه وی بیشتر به نقد و تصحیح و احیای متون کهن فارسی بوده و از جمله مرصاد العباد (کتاب سال 1352)، مفتاح المعاملات، عالمآرای نادری و نزههالمجالس را چاپ کرده است .تحقیقات او درباره فردوسی، شاهنامه و غزلهای حافظ از اعتبار ویژهای برخوردار است .
روز سه شنبه چهارم مهرماه 1323 آقای پرفسور استیون رانسیمان در انجمن فرهنگی ایران و انگلیس در باب نفوذ ایران در تمدن اروپا در قرون وسطی سخنرانی کردند. پرفسور نامبرده از دانشگاه کمبریج باخذ دو گواهی نامه لیسانس نائل آمده و از سال 1927 تا 1938 عضویت پیوسته ترینی تی کالج را داشته و از سال 1932 تا 1938 در دانشگاه کمبریج دانشیار بودهاست. در هنگامی که پرفسور رانسیمان در دانشگاه کمبریج بودند مرحوم پرفسور ادوارد براون که بسیاری از خاورشناسان و دیگر دانشمندان مرهون تشویقات وی در ایرانشناسی بوده اند ذوق ایشان را نسبت به ایران برانگیخته و از آن پس همواره به تحقیق و استقصا در آثار هنری این سرزمین پرداخته اند... پس از پایان سخنرانی پرفسور رانسیمان بانو لامبتن ضمن تشکر از سخنران اظهار داشتند "سخنرانی پرفسور رانسیمان توجه شنوندگان را به مسائل مربوط به تاثیر اجتماعات در یکدیگر جلب کرده است زیرا ایشان نشان دادند که سرچشمه ذوق هنرمندان بیزانتن را در بسیاری از افکار و نقشه ها باید در خاور جستجو کرد. سخنرانی ایشان این نکته را آشکار ساخت که اهمیت تاریخ هنرهای زیبای دوره ساسانی بیشتر در تاثیری است که آن هنرها در صنایع ظریفه بیزانتن داشته است"
نزدیکترین مفهومی که برای این کلمه یونانی در زبان فارسی می توان یافت "کارکرد" است و برای کلمه تیاتر نیز "نمایشگاه" یعنی انجا که مردم چیزی می بینند مناسب خواهد بود. این دو کلمه ما را به یک حقیقتی راهبردی خواهد نمود و آن اینکه "درام" با عمل و حرکت آغاز شده و همه جا کردار را مقدم بر گفتار داشته است. زیرا در آن نخست رقص و پای کوبی و از آن پس سخن گفتن و مکالمه پیش می آید یا اول بدن در جنبش و تلاش می افتد و بعد روح و اراده ما به حرکت و کوشش شروع می کند. شک نیست که با گردش ایام در کیفیت درام تطور و تغییری ایجاد شده و امروز می توان درام های مربوط به روح را که جنبش و حرکت جسمانی آن نهایت مختصر است مشاهده کرد و یا احیانا دارم هایی را که هرگز نمی توان به نمایش آنها اقدام نمود......