موید الممالک فکری ارشاد یکی از چهره های حیرت انگیز در تاریخ یکصد ساله ی اخیر ماست که گهگاه با آوردن نامش در کتاب های آموزشگاهی تاریخ ادبیات یا تئاتر، خودمان را ظاهرا از بار دینی که به او داریم خلاص کرده ایم، گاه خلاصه داستان های مغلوطی از آثارش دیده ایم و گاه با بخشیدن القابی چون یگانه نمایش نامه نویس سیاسی ایران راه بر خوانش عمیق افق های فکری موجود در آثارش بسته ایم. روزنامه نگاری حرفه ای، متجددی فرهیخته و سیاسی مردی از عصر جنجالی مشروطه در پی اندیشه تجدد در دو قالب فرهنگی تازه وارد: " روزنامه نگاری" و " تیاتر". سه نمایشنامه موید الممالک "سرگذشت یک روزنامه نگار" و "عشق در پیری" هر دو در سال 1292 و "حکام قدیم، حکام جدید" به سال 1294 نوشته شده است. این متون شاید جزو نخستین متون ادبیات مشروطه اند که حضور یکباره ی این همه واژه ی بیگانه از زبان های اروپایی در گویش جاری مردمان عصر خود را در تصویر مستند نویسنده از جامعه معاصر خویش ثبت کرده اند....

منابع مشابه بیشتر ...

66814ab00477b.jpg

سده‌ میلاد میرزاده‌ عشقی‌: یکی‌ از شا‌عران‌ و نویسندگا‌ن‌ دوران‌ مشروطیت‌ نوشته‌ها‌ی استا‌دان‌ و نویسندگا‌ن‌ اشعا‌ر شا‌عران‌ دربا‌ره‌ شا‌عر شهید اشعا‌ری از عشقی

سیدهادی حائری

سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایشنامه‌نویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخست‌وزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهم‌ترین شاعران عصر مشروطه به‌شمار می‌رود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی می‌دانند. کتاب حاضر گزیده‌ی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.

653d306582a96.jpg

سیمرغ و سی مرغ

علینقی منزوی

درمورد عطار نيشابوری تاريخ دوران و نوشته های او سهروردی و ابن سينا خلاصه منطق الطير عطار منطق الطير عطار داستان سفر گروهی از مرغان به راهنمايی هد هد به كوه قاف برای رسيدن به آستان سيمرغ است. هر مرغ به عنوان نماد دسته خاصی از انسان ها تصوير می شود. سختي های راه باعث می شود مرغان يكی يكی از ادامه راه منصرف شوند... خداشناسی در كتب مقدس قديم پيش از آميزش ملل هندی و آرامی به دو شكل متمايز ديده می شود الف- خدا در كتب آرامی به ويژه تورات، يك شخص است جدا از جهان كه جهان را از عدم به وجود آورده است. ب- خدا در كتب هندی، به ويژه ودا روح جهان و خود آنست كه در اصطلاح اسلامی پس از سهروردی توحيد اشراقی و تنزيهی ناميده می شود.