بطور خلاصه باید دانست سالمندان مانند خردسالان حواس و قوای خود را در اختیار آموزگار نمی گذارند حتی اغلب فهم خود را بر دستور آموزگار مقدم می دارند و سلیقه آموزگار را نمی پسندند در عالم خود فکر می کنند که مثلا اگر آموزگار فلان طور درس بدهد یادگرفتن من آسانتر می شود آنها میل ندرند تهجی کنند و برای ترکیب حروف در نوشتن کلمات به خود زحمت بدهند میل دارند کلمات را به همان شکل که در کتاب می بینند بخوانند و از روی آن مانند نقاشی مشق کرده نوشتن یاد بگیرند از اصول و قواعد صوت شناسی و کلمه سازی بی اطلاعند.لذا ما نیز در ظاهر و در وهله اول درس را مطابق ذوق آنها آغاز می کنیم یعنی خواندن و نوشتن یک جمله را به همان شکل که آرزوی آنهاست بدون توجه به تعلیم حروف جزء کلمه مانند نقشی می آموزیم و پس از آنکه کلمات آن جماه را خوب شناختند به شناسانیدن شکل و صداهای حروف جزء و به تعلیم قاعده ترکیب آنها را آغاز می کنیم در این صورت چون زمینه و نقشه عمل به آنها روشن است به منظور آموزگارر پی برده و مطیع دستورات او میشوند.
این مجموعه دربرگیرندهی 65 مقالهی دومین همایش پژوهشهای ادبی است. این همایش در سال 1381 به همت مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس و با همکاری انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی و دانشگاه الزهرا برگزار گردید. مقالات عرضه شده در این مجموعه "زبان و ادبیات ایران باستان"، "ادبیات فارسی کلاسیک"، "ادبیات معاصر"، "زیباشناسی و بلاغت"، "نقد ادبی و ادبیات تطبیقی"، "زبان و ادبیات فارسی در خارج از مرزها"، "مطالعات زبانشناسی".
کتاب قرائت فارسی و دستور زبان برای سال دوم دبیرستانها، طبق برنامه جدید وزارت فرهنگ و تصویب شورای عالی کتب درسی و تالیف سعید نفیسی، محمدعلی روحانی، محمد نصرالله، دکتر مهدی محقق است که در سال 1338 منتشر شده است.
رباعیات خیام عمدتا بیانگر دیدگاههای فلسفی او هستند و به واسطه تعصب مردم در زمان حیات او مخفی بوده و پس از مرگش منتشر گشته اند. به همین دلیل در تعداد این رباعیها و نیز حقیقی یا جعلی بودن بعضی از آنها اختلاف نظراتی وجود دارد. در چند قرن اخیر این رباعیات مورد توجه قرار گرفته، به زبانهای بسیاری ترجمه شده و تصحیحات فروانی در آنها صورت گرفته است. کتاب پیش رو ترجمه آذری رباعیات خیام می باشد که به همت جبار باغچه بان (1264 – 1345 شمسی) بنیان گذار اولین کودکستان، نخستین مدرسه ناشنوایان وهمچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران در طی سی و یک سال و با ویرایش های متعدد صورت پذیرفته است. به منظور سهولت بیشتر خواننده در پایان کتاب مصرع آخر رباعی فارسی همراه با شماره صفحه ترکی آن درج شده است.