از قرار اطلاع جمعی از دوستان و شاگردان آن مرحوم اسم شریفش حاج حسین بابا فرزند مرحوم ملاآقا جام متخلص به مشگین در تاریخ 1302 ه ق در محله امامزاده یحیی تولد یافته و در همانجا اقامت داشته. کسب ایشان مرثیه سرایی و نوحه سرایی و مداحی ائمه اطهار بوده و در مجلس تعزیه داری حضرت خامش آل عبا (ع) بود. کم کم آن ذوق فطری ایشان را وادار نموده به نوحه ساختن برای سخنوری و سینه زنی که در زمان خود آن مرحوم مصیبت سینه زنی و اشعار سخنوری او قیمت زیادی داشته در هر مجلس جمعیت زیادی که قریب پنجاه نفر از آن جمعیت شاگردان آن مرحوم بودند در آن مجلس حاضر می بودند برای آنکه در شاهنامه و اسکندرنامه خواندن استادی ماهرو و زبردست و شیرین گفتار بوده. سن مبارکش قریب به 60 سال رسیده و در قزوین دعوت حق را لبیک گفته است
نویسنده در این کتاب، ابتدا به مداحی و مدح پرداخته و در ادامه مباحثی چون تعریف گریه و خنده، ویژگیهای مداح واقعی، ابزار مداحی، نقش شعر در مداحی، تاریخچهای از پیشینه مرثیهسرایی، تعریف شعر و نقش قافیه در نظم، انواع قالبهای شعر فارسی، وظیفه مداح در مجلس حسینی و .... را ارائه کرده است.
مقاله حاضر به بررسی زندگی و شرح حال حیدری تبریزی شاعر همروزگار با شاه طهماسب صفوی و اکبرشاه گورکانی هند میپردازد و با نقل و نقد منابع تلاش میکند تا برخی نکات مبهم زندگی او را روشن کند. مناقبخوانی او از سؤالات مطرح در این مقاله است و با بررسی دیوان بهجایمانده از او تلاش شده تا اندکی از جهانبینی شاعر آشکار شود. حیدری تبریزی شاعری است که میان ایران و هند در تردد بوده و سفرهای بسیاری کرده است. حاصل یکی از این سفرها، ساخت مثنویای به نام فتحنامه گجرات است. در این مقاله علاوه بر تصحیح این فتحنامه برخی ویژگیهای آن مورد نقد قرار گرفته و با الگوی اصلی آن یعنی شاهنامه مقایسه شده است. ضمناً اتهام سرقت ادبی حیدری نیز بررسی شده است.