محمدحسین مشهور به طالب قندهاری فرزند غلامحسین شخصیت آزادیخواه، ادیب، شاعر و سیاستمدار در سال ۱۲۸۵خورشیدی دیده به جهان گشود. برخی محل تولد وی را ارزگان نوشتهاند که در طفولیت با خانوادهاش به قندهار آمد اما برخی دیگر، محل تولد او را منطقه گندگان شهر قندهار دانستهاند. او تحصیلات ابتدایی را در قندهار فراگرفت و تحصیلات متوسطه را در کابل به پایان برد. پس از آن به کارهای دولتی، روی آورد و در وزارت داخله، سمتهای گوناگونی داشت. از ۱۴ سالگی به سرودن شعر پرداخت و به دو زبان فارسی و پشتو شعر دارد. شعر او آمیزهای از سبکهای عراقی و هندی است و در پیروی از این دو شیوه، از شاعران معاصر خوب افغانستان به شمار میرود. طالب قندهاری از نویسندگان دردمند و سخنوران روشنفکر و راست اندیش افغانستان است. تفکر مذهبی و دینی و اندیشه محرومیتزدایی و حقطلبی در اشعار و آثار بر جای مانده وی موج میزند. چنین صفاتی طالب را در ردیف متفکران و نویسندگان آرمانگرا، ضد ستم و متدین افغانستان به ثبت رسانده و زینتبخش تاریخ کشور به ویژه در وادی ادبیات و سرمشق شاعران وارسته کرده است. گزیدهای از اشعارش در سال ۱۳۶۹خورشیدی در کابل به چاپ رسیده است. «کربلا» یکی دیگر از کتابهای شعر وی است که در رثای اهلبیت(ع) سروده و در ایران به زیور چاپ آراسته شده است. اثر دیگری نیز دارد بنام «نگاهی به دیروز و امروز افغانستان» که در سال ۱۳۶۲خورشیدی چاپ شده است. محمدحسین طالب قندهاری در سال ۱۳۵۶خورشیدی به ایران مهاجرت کرد. وی پس از سالیان طولانی اقامت و مهجوری در ایران، در سال ۱۳۶۴خورشیدی در قم درگذشت
"بلند آفتاب خراسان "مجموعهای است مشتمل بر نوشتهها و سرودههایی که پس از درگذشت "محمدتقی ملکالشعرای بهار "در مراسم تشییع جنازه وی و طی چند سال به مناسبتهای مختلف از جمله مراسم یادبود آن استاد در نشریات فارسی به چاپ رسیده است .این مجموعه متشکل از دو جلد است که جلد اول آن در سه بخش تنظیم شده است :بخش اول مشتمل است بر گزارشها، مقالهها و تحقیقات مختلف مربوط به زندگی و شخصیت بهار ;بخش دوم، برگزیدهای است از اشعاری که در رثای استاد سروده شده است ;بخش سوم حاوی چند مطلب در نقد و معرفی کتاب "بهار و ادب فارسی "است که نگارنده در سال 1351در دو مجلد آن را انتشار داده است .(این مطالب، اشاراتی است چند درباره نویسندگی ملک الشعرای بهار) .
سید هاشم موسوی حداد یکی از عارفان نامیِ شیعه و از شاگردان برجستهی سید علی قاضی بود. سید هاشم در شهر کربلا متولد شد و در نجف اشرف به تحصیل علمِ دین پرداخت. این طلبهی وارسته هیچ در بند دنیا و تجملات مادی نبود، و از درآمد حاصل از نعلسازی، به سادهترین شکل ممکن روزگار میگذرانید؛ در واقع لقب حداد (به معنی آهنگر) با توجه به حرفهی ایشان به وی اطلاق شد. سید هاشم حداد در سال 1279 متولد شد، و به سال 1363 از دنیا رفت. از وی نامههایی چند به جامانده، که توسط شاگردشان، سید محمدحسین حسینی طهرانی گردآوری شده، و ذیل کتاب روح مجرد در اختیار علاقهمندانِ این موحد نامی قرار گرفته است. در کتاب نامبرده همچنین، در باب مهمترین رئوس فکری و جالبتوجهترین اعتقادات دینی حاج سید هاشم موسوی حداد نیز بحث شده است. کتاب روح مجرد در قالب دوازده بخش کلی تنظیم گشته است. سید محمدحسین حسینی طهرانی که خود یکی از بزرگان حوزه و از عالمان شاخص دوران به شمار میرود، در کتاب روح مجرد نهایت همّ خود را به کار برده تا فقط پارهای از روشنای روح و قطرهای از دریای ایمان یار و استاد خود، حاج سید هاشم را بر ما که مخاطبین کتاب او هستیم، آشکار سازد. از بخشهای جالب توجه کتاب صوتی روح مجرد، خصوصاً باید به قسمتهایی اشاره کرد که در آنها اشاراتی به علاقهی حاج سید هاشم به عرفانِ مولوی و ابن عربی شده است؛ علاقهای که البته انتقاداتی را از سوی برخی از ظاهربینان متوجه ایشان نمود؛ اما به هر رو، مانعی در غور حاج سید هاشم در حالات عرفانی نشد.