کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب جلد سوم از خطابه‌های هشتمین کنگره تحقیقات ایرانی است که در «کرمان» برگزار شده و شامل بیست‌وهفت خطابه در موضوعات مختلفی چون ادبیات فارسی، تصحیح متون، مباحث اجتماعی، باستان‌شناسی، مردم‌شناسی و کتاب‌شناسی است. خطابه‌هایی که در بخش کتاب‌شناسی آمده عبارتند از: معرفی نسخه‌ای از احوال المودات و مراعاة المحبات راغب اصفهانی از سیدعلی میرلوحی، و معرفی نسخه الباقیات الصالحات از فخرالدین نصیری امینی.

هفتمین کنگره تحقیقات ایرانی از 30 مرداد تا 5 شهریورماه 1355 به دعوت دانشگاه ملی ایران و به ریاست دکتر رعدی آذرخشی رییس دانشکده ادبیات و علوم انسانی آن دانشگاه در تهران تشکیل می‌شود. در این کنگره 327 تن از محققان ایرانی و ایران‌شناسان خارجی شرکت داشته‌اند و تعداد 178 خطابه و سخنرانی در مباحث مختلف ایراد شده است. این کنگره به ریاست ایرج افشار تشکیل می‌شده است. این کتاب مجموعه‌ای است مشتمل بر این سخنرانی‌ها که زیر نظر ایرج افشار تهیه و تدوین شده است. این کتاب به اهتمام محمدرسول دریاگشت توسط انتشارات دانشگاه ملی ایران در سال 1355 منتشر شده است. نوشتارهای این کتاب در این بخش‌‌ها آورده شده‌اند: سخنرانی‌های شعبه باستان‌شناسی و هنر، سخنرانی‌های شعبه مباحث اجتماعی، سخنرانی‌های شعبه فرهنگ ایران باستان، سخنرانی‌های شعبه کتاب‌شناسی، سخنرانی‌های شعبه مردم‌شناسی، سخنرانی‌های شعبه ادبیات فارسی. برخی از نوشتارهای این کتاب عبارتند از: تاریخ داستانی پیشدادیان/ جلیل ضیاءپور، فرهاد یکی از شاهان ناشناخته شاراکس/ مونیکا روشن‌ضمیر، تاریخ زندیه/ رضا ناروند، بیرونی از دیدگاه مردم‌شناسی/ پرویز اذکائی، شعر و نقش آن در زندگی/ ابوتراب رازانی، انواع ادبی در اروپا و ایران/ خسرو فرشیدورد و .... .

سید صدرالدین بلاغی در سال ۱۲۹۰ شمسی در نایین متولد شد. پدرش سیدحسن حسینی (۱۲۸۸-۱۳۵۲ق) از علما و مدرسین نایین و از شاگردان آخوند خراسانی و سیدمحمدکاظم یزدی بود. تحصیلات مقدماتی را نزد پدر آغاز کرد و پس از آن به اصفهان و شیراز رفت و ۲۰ سال به تحصیل علوم حوزوی مشغول بود. در سال ۱۳۱۸ از شیراز به مشهد رفت. در مشهد علاوه بر تدریس، در مجامع و مجالس مذهبی سخنرانی می‌کرد. پس از دو سال، در سال ۱۳۲۰ به تهران آمد و در به تبلیغ در مساجد و مافل مذهبی مشغول شد. گفتارهای مذهبی او در این زمان از رادیو پخش می‌شد. علاوه بر وعظ، به تألیف کتب و مقالات اهتمام می‌ورزید. این کتاب مجموعه‌ای از سخنرانی‌های دینی، اخلاقی، اجتماعی و تاریخی سیدصدرالدین بلاغی است که به نثری بی‌تکلف تنظیم شده است.