کتابخانه مجازی ادبیات

در این مجموعه مختصر که سیری است در صحن تماشایی گلستان ادب فارسی و غوصی است در دریای بی کرانه و بی بن آن و به منزله مشتی است نمونه خروار و اندکی از بسیار خواهیم دید که سخنوران فارسی گو در ادوار مختلف و برهه های گوناگون به حسب اقتضای وقت و تناسب حال چگونه در خصوص کیان اسلام و اولیای الهی و اهل بیت پیامبر به عنوان عالیترین اسوه های انسانی چکامه ها سروده و از سر عشق و سوز نغمه ها سر داده اند و در این راه بی توقع متاع کم بهای دنیوی، تمام اخلاص و توان هنری خور را به کار بسته و انواع گونه گون ادبی و قالبهای متنوع آن را به خدمت گرفته اند و به جرات می توان گفت که بزرگان ادب فارسی در پرتو اسلام عزیز و انس با معصومین و معارف والای آنهاست که بر اوج قله های اشتهار و جاودانگی صعود کرده اند.

در جلد دوم از مجموعه "نخلبند شعرا "که شامل مجموعه مقالات کنگره جهانی بزرگداشت خواجوی کرمانی است 42مقاله جمع آمده که مشخصات پاره‌ای از آنها بدین قرار است" :نقد و تحلیلی بر همای و همایون خواجو/ سید محمود طباطبایی"، "پی‌ریز غزل قرن هشتم/ محمود عبادیان"، "اسطوره به روایت خواجوی کرمانی/ کتایون مزداپور"، "تقابل زبان شناختی عناصر صوری و محتوای در سبک خواجو/ مهرانگیز نوبهار"، "مروری بر غزل‌های حضریات صنایع الکمال/ عبدالوهاب نورانی وصال"، "مسافرت‌های خواجو/ سعید نیاز کرمانی "و "خواجوی کرمانی و چین/ هوی جانگ ."

مثنوي گنجينه الاسرار، اثر ماندگار عمان ساماني يکي از شاهکارهاي ادب عرفاني در حوزه ادبيات عاشورايي است. اين مثنوي گران‌سنگ، در بيش از 800 بيت و در بحر رمل مسدس محذوف با نگاهي عرفاني به حوادث کربلا به رشته نظم کشيده شده است که در اين زمينه از شهرت و اعتبار خاصي برخوردار شده است. از طرفي ديگر، مثنوي زبده الاسرار صفي علي شاه اصفهاني نيز با همين درون‌مايه و در همين وزن در بيش از 4500 بيت، اندکي پيش از گنجينه الاسرار عمان ساماني سروده شده است. با توجه به تقدم زماني سرايش زبده الاسرار نسبت به گنجينه الاسرار و تقدم ارزشمندي و ماندگاري گنجينه الاسرار بر همه آثار عرفاني عاشورايي خلق شده پيش و پس از خود؛ اين مقاله کوشيده است تا با مقايسه نگاه عرفاني و انديشه اين دو شاعر هم روزگار به موضوع واحد، اين نتيجه را اثبات نمايد که عمان ساماني در خلق اثر ماندگار و بي‌نظير خويش تحت تاثير و تقليد زبده الاسرار صفي علي شاه بوده است و در بيان هر يک از شخصيت‌هاي عاشورايي، کليت مفهوم را از صفي علي شاه وام گرفته و با زباني تازه‌تر آن را پرورانده و در نهايت ايجاز و در قالب واژگاني که رنگ و بوي مرثيه دارند، آن را باز گفته است. هم چنين اين مقاله اين نکته را با آوردن شواهد نشان مي‌دهد که عمان ساماني ضمن روايت هر شخصيت، عينا به نقل موضوع، بيت، يا انديشه‌هاي عرفاني مطرح شده در زبده الاسرار پرداخته از اشعار و انديشه صفي علي شاه، هم در لفظ و هم در معني بهره فراوان جسته است.