یکی از روشهای اساسی آموزش زبان "روش یادگیری به طور طبیعی" است. این روش، با نظریه نظریهپرداز بهنام کراشن (2- 1981)، ارتباط نزدیک دارد. در نظریه این دانشمند، دو نوع یادگیری زبان acquisition,learning با تفاوتها و خصوصیات مشخص، بیان شده است. از این دو نوع یادگیری، نوع دوم یعنی acquisition را جهت مهارت در بیان، ارتباط شفاهی و به طورکلی مهارت به شکل طبیعی، مؤثرتر میدانند و برای وصول به آن تمرین شنوایی را عامل بسیار موثری به حساب میآورند. در طرح پژوهشی حاضر که با استفاده از فرضیه کراشن انجام گرفته، دو گروه مشابه، یکی گروه آزمایشی و دیگری گروه کنترل شرکت داشتهاند. هر دو گروه آزمایش اول و دوم را انجام داده و نمرات آنها به صورت آماری محاسبه شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که تمرین از راه شنوایی تأثیر مثبتی بر مهارتهای کلی افراد تحت آزمایش نداشته است. این نتیجه احتمالأ به عوامل مختلفی بستگی دارد که باید در مطالعات بعدی مد نظر قرارگیرد.
این کتاب دربرگیرنده شانزده مقاله و گفتگو از لطف الله یارمحمدی است که درباره زبانشناسی کاربردی و ترجمه در آنها مباحثی ایراد شده است. اولین نوشتار مصاحبهای با کیهان فرهنگی در باب زبانآموزی و ترجمه است. مقاله دوم درباره نظری به برنامهریزی زبانی و مسائل زبانآموزی در ایران است. در نوشتار سوم نیز نکاتی در باب آموزش زبان و زبانآموزی مطرح شده است. میراث تجوید و صوتشناسی جدید، محدودیتهای زبانشناسی مقابلهای در آموزش زبان خارجی، توصیف مقابلهای زبان علم در فارسی و انگلیسی، طرحی کلی پیرامون اصول و ضوابط حاکم بر ترجمه و پژوهش و آموزش آن در دانشگاه و .... دیگر مطالب کتاب را شکل میدهند.
این کتاب ترجمه فارسی «زبان» اثر لئونارد بلومفیلد زبانشناس بلندآوازه آمریکایی است. این کتاب در حوزه بررسیهای زبانی جایگاهی ممتاز دارد. چه از یکسو انتشار آن موجب رونق بیش از پیش مطالعات زبانشناختی و تأسیس گروههای مستقل زبانشناسی در دانشگاهها شد و از سوی دیگر خود آغازگر دورانی طولانی، به نام «عصر بلومفیلد» و رویکردی خاص به نام «مکتب بلومفیلد» در تاریخ تکوین زبانشناسی همگانی گردید که تا ورود چامسکی به صحنه پایید. این کتاب برای نخستین بار تصویر جامع، منظم، منسجم و سخت عالمانهای را از نظام زبان و سطوح مختلف ساختار آن به دست میدهد و آن با انواع اطلاعات پیرامونی ولی ضروری همراه میکند؛ از جمله اطلاعات درباره پیشینه مطالعات زبانی، نقش زبان، جوامع زبانی، زبانهای جهان و بالاخره جایگاه دانش جدید زبانشناسی ساختگرا و توصیفی در میان دانشهای زبانی دیگر مثل زبانشناسی تاریخی و تطبیقی، گویششناسی و نظایر آن.