فخرالدین محمود بن امیر یمین الدین طغرایی مستوفی شاعر قرن هشتم هجریست. پدرش از بزرگان بوده و اشعار و آثارش دلیل این مدعاست. اولین نسخه دیوانش به گفته خود وی در جنگی که میان سلطان معزالدین حسین کرت و امیر وجیه الدین مسعود سربداری رخ داده، به دست سپاه سلطان از بین رفته و بار دیگر به سرودن اشعار پرداخته است. وی با مضامین بکر و بدیع در همه قوالب مهارت داشته و رباعیات و قطعاتش بیش از همه معروف است. او علاوه بر اطلاع از علوم متداول زمان، در علم سیاق و استیفا همچون پدرش شهرت داشته است. وی دارای خلق و خوی پسندیده بوده و ثلث مضامین دیوانش به نصحیت و اندرز آکنده است. حسینعلی باستانی راد در سال 1344 این دیوان را برای اولین بار از روی پنج نسخه تصحیح کرده است. در مقدمه کتاب، نامه نجم الدین علی مؤید آخرین پادشاه سربدار به شمس الدین محمد مکی (شهید اوّل) صاحب لمعه دمشقیه آمده است.

منابع مشابه بیشتر ...

65edb7d7af27d.jpg

هزار و یک پند

علی کیا

کتاب هزار و یک پند از سپهبد علی کیا در سال 1344 توسط چاپ تابان منتشر شده است

640f20bb1d365.jpg

تاریخ جنبش سربداران و دیگر جنبشهای ایرانیان

عبدالرفیع حقیقت (رفیع)

بعد از یکصد و بیست سال استیلای قوم تاتار و مغول بر ایران و خیلی از مناطق آسیا، قیامی مردمی در باشتین و سبزوار خراسان علیه ظلم و تعدی حاکمان مغول و عاملان آنان به وقوع پیوست. این نهضت که به قیام سربداران شهرت یافته است. از لحاظ وسعت، بزرگ ترین، از نظر تاریخی مهم ترین جنبش آزادی بخش خاورمیانه در قرن هشتم هجری بود. تلاش پیگیر رهبران آزاده این قیام، منجر به تشکیل حکومت مستقل ملی و شیعه مذهب ایرانی در خراسان شد. مهم ترین ویژگی های این حکومت عبارت بود از: تنفر و انزجار از عنصر مغولی و تثبیت ایدئولوژی تشیع امامی. نخستین حاکم سلسله سربداران، «عبدالرزاق باشتینی» بود که به مدت دو سال و چهار ماه حکومت کرد. پس از وی، «برادرش وجیه الدین امیر مسعود» به حکومت رسید. هنگامی که سربداران توانستند بر حاکم مغولی خراسان پیروز شوند حکومت مستقلی ترتیب دادند و سبزوار را مرکز خود ساختند.