اين كتاب از سه بخش تشكيل شده است: آرا و افكار صوفيه؛ اعلام و مشايخ صوفيه؛ آثار و رسايل صوفيه. دومين جلد از مجموعه يادداشتهای مجتبي مينوي به يادداشتهاي مربوط به تصوف و متصوفه كه جزو يادگارهاي فرهنگي مينوي ذيل شمارههاي 27 تا 30 معرفي شده، اختصاص دارد. نخستين جلد يادداشتهاي محتوي يادداشتهاي مربوط به «روش تحقيق» و «رجال» در سال 1375 چاپ و منتشر شد. در ابتداي كتاب در توضيح صوفي آمده است: «صوفيان را از بهر آن صوفي خوانند كه سرهاي ايشان روشن (صافي) بود و اثرهاي ايشان پاكيزه (نقي) بود و اسرار بواطن راست و آثار ظواهر را، و بشربنالحارث گفته صوفي آن باشد كه دل خويش را به خداي صافي كرده باشد، و بعضي گفتند صوفي آن باشد كه معاملت او با خداي صافي باشد و كرامت خداي نيز او را صافي باشد و قومي گفتند صوفيان را از بهر آن صوفي خوانند كه در صف اولاند پيش خدا يعني به بلند همتهاي ايشان و به اقبال كردن دلها به وي ايستادن سرها پيش او.»
کتاب حاضر برای دانشجویان رشته زبان و ادبیات انگلیسی در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس "سیری در تاریخ ادبیات انگلیس" به ارزش 4 واحد تدوین شده است
جفري چاسر به عنوان پدر شعر انگليسي شناخته شده و مابين قرون وسطا و جديد، پشوانهاي بزرگ براي زبان و ادبيات انگليسي بوده است. سبکهاي شعري که او بنيان گذاشت، مورد استفاده بزرگاني چون اسپنسر، شکسپير، ميلتن، درايدن و پوپ قرار گرفت. دانستن سه زبان لاتين، فرانسه و ايتاليايي، بيست و پنج سال خدمت در دبار و آشنايي نزديک با زندگي و آداب و رسوم بزرگان انگلستان، سفرهاي او به فرانسه، ايتاليا و اسپانيا و ديدارهايي که با بزرگان ادب چون بوکاچيو و پترارک داشت و نيز مطالعه آثار آنها سبب شد که قدرت علمي و فرهنگي و ديد و آگاهي فوق العادهاي را نسبت به طبقات مختلف جامعه حاصل کند و به بالاترين و حساسترين مقام دولتي و درباري برسد. شاهکارهايي را که او خلق کرده، امروز نيز چاپ و منتشر ميشود و نام وي پس از ششصد سال، هنوز زنده و جاودان باقي مانده است.
جان کیتس (1821-1795) شاعر رمانتیک انگلیسی تحصیلات دبیرستانی و دانشگاهی نداشت و با مطالعه آزاد و شخصی نبوغ خود را قوت بخشید. به علت ابتلاء به بیماری سل در سن 25 سالگی در ایتالیا درگذشت. در عمر کوتاه خود بیش از 60 شعر سرود و «غزل پاییزی» در بین غزلهایش بهترین شناخته شده است. این غزل در سه قطعه، مناظر و صداهای پاییزی را ارائه میدهد و تصویر گذشت زمان را در قالب چهار فصل و یا یک روز از پاییز به معرض نمایش میگذارد. ساختار شعر او در اثر استفاده از فنون و صناعات شعری چون استعاره، جناس، تکرار، تصویرسازی، واژههای تقلید صدا، و اعطای شخصیت به چیزهای بیجان غنی گردیده است. به پاییز شخصیت مادری و به خورشید شخصیت پدری داده شده و بدین کیفیت باروری و محصولات فراوان به وجود آمده است. همانند آثار دیگر کیتس، موضوع تولد، زندگی و مرگ در این غزل نیز به صورت ضمنی پدیدار شده است. در پایان غزل سرود خداحافظی به صورت دستهجمعی با شرکت مخلوقات کوچک و بزرگ مزارع خوانده میشود. فضای غروب پاییزی آکنده از غم و اندوه میگردد و سکوتی پاک و مقدس بر آسمان همهجا حکمفرما میشود.