کتابخانه مجازی ادبیات

نویسنده درباره علت تالیف کتاب این گونه می گوید: "نگارنده در سال 1332 هجری شمسی فهرستی از نام برخی از آثار علمی نثر فارسی که تا پایان قرن پنجم نوشته شده در مقدمۀ کتاب قراضۀ طبیعیات به مناسبت ارتباط موضوع آن کتاب با امور و مسائل علمی و بیان توجه ایرانیان در قرنهای ابتدائی دورۀ اسلامی به تصنیف این نوع کتابها ترتیب داده منتشر ساخت و بعضی از آثار ادبی و تاریخی و دیوانی را چون از موضوع متن کتاب دور دید در حواشی ذکر کرد پس از آن تاریخ چون ادامۀ این مطالعه را در مبحث جامعه شناسی فرهنگی و فکری ایران سودمند می دانست هر جا اثری از این نوع نوشته ها دید و خواند نام آن را ثبت کرد اکنون قسمتی از آن یادداشتهای بی مقدار را که شامل بر ذکر بعضی از نوشته های تاریخی و ادبی و دیوانی و دینی و علمی تا پایان قرن چهارم است و به بعضی از آنها تا این وقت توجهی نشده به عنوان سپاسگزاری به نام فقید ادب عبدالعظیم قریب که تلمذ تحریرت گرانقدر او بوده است مصدر ساخته به ستایشگران آن استاد ارجمند تقدیم می نماید."

در این کارنامه که در سال 1346 هجری قمری برابر با 1927 میلادی از خامه یک تن عراقی عرب نژاد تراوش نموده است. نویسنده بسیاری از حقایق را که شاید بازگو کردن آنها برایش ناگوار بوده، ناگریز اعتراف نموده است. او از دادگستری و مردم نوازی شاهنشاهان ایران گفته و حتی از شاپور دوم که تازیان ناروا وی را ستمگر خوانده و به ذوالاکتاف شناخته اند، به نیکی یاد کرده و می نویسد: شاپور در آبادانی کشورهایی که در زیر فرمان داشت دلبستگی شایانی نشان می داد و در راه آسایش مردم آن سرزمینها تلاش می کرد....