در آثار عرفانی به مناسبت پیوند عشق و عرفان، شاعران و نویسندگان از حکایات و داستانهای عارفانه بسیار استفاده کردهاند. بسیاری از این داستانها تخیلی و ساخته ذهن و اندیشه ادیبان خوش ذوقی است که سعی نمودهاند با هنر سخن ورزی خویش، نکاتی لطیف از راز و رمزهای عارفانه را برای خوانندگان و شنوندگان بیان نمایند. آنان در این مسیر گاهی از کاه،کوهی ساختهاند و با هنر خویش آن را به جان و کام مخاطب، دل نشین و دل نشان نمودهاند. یکی از این داستانها که از علاقه خاص محمود به یکی از غلامان وفادار خویش سرچشمه گرفته، داستان محمود و ایاز است که این حکایت بعد از ورود به آثار ادبی به ادب عرفانی نیز راه یافته و فراز و نشیبهایی را به همراه داشته است. اما چرا از بین این همه شخصیتهای متعدد تاریخی و ادبی، قرعه فال به نام سلطان محمود غزنوی زدهاند؟ ریشه این داستانپردازی را در کجا میتوان جست؟ این گونه حکایات چقدر ریشه در حقیقت دارد؟ در این مقاله به بحث و بررسی پیرامون این قصه و بهرهگیریهای عرفانی از آن پرداخته شده است.
اشعار معروف اثر استاد ضیاالدین سجادی چکیده ای از اشعار حکمی و غنائی و حماسی معروف است که بر زبان و بیان این مرز وبوم ساری و جاری بوده است . سرایندگان آنها عموما از شاعران مطرح زبان فارسی نبوده ولی اشعار زیبا گفته اند. دکتر سجادی با ارائه این مجموعه و ماخذ و حکایات آنها مجموعه زیبا و خواندنی از طنز و نطنز ! به دست داده است. این کتاب در سال ۱۳۷۴ از سوی نشر پاژنگ به چاپ رسیده است .
فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی نخستین مجلد از مجموعه ی فرهنگ های اصطلاحات علوم و معارف اسلامی است که در حوزه ی علوم عقلی شامل: عرفان، فلسفه، کلام، اخلاق و منطق و در حوزه ی علوم نقلی شامل: فقه، اصول فقه، تفسیر و علوم قرآنی، رجال، درایه و ادبیات عرب است. این فرهنگ به منظور فراهم آوردن بستر مناسب برای ارائه ی ترجمه های دقیق و رسا و با اسلوب سنگین ادبی از آثار جاویدان عرفان اسلامی تهیه گردیده و اولین قدم مهم در این زمینه به شمار می آید. کتاب حاضر عمده ی اصطلاحات عرفانی را در بر دارد و مدخل ها و معادل های آن ها به دقت گزینش شده و در تهیه آن از بسیاری از پر ارج ترین ترجمه های دهه های اخیر استفاده شده است. راقم این سطور یقین دارد که فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی کمک بزرگی برای مترجمان ایرانی خواهد بود و سهم بسزایی در بهتر برگردانیدن گنجینه های معرفت فارسی به جهان خارج خواهد داشت و وسیله ای ارزنده خواهد بود برای تبدیل کردن زبان انگلیسی به یک زبان اسلامی؛ یعنی زبانی که در آن معارف و ارزش های اسلامی، که در قلب آن عرفان قرار گرفته، به سهولت قابل بیان است؛ علاوه بر این، کمک خواهد کرد تا مترجمان از تشتت و پراکندگی در برگرداندن متون عرفانی رهایی یابند.