کشور الجزایر با پیشینه کهن تاریخی، یکی از کشورهای عربی است که شاهد بزرگترین انقلابها در جهان عرب در قرن بیستم بوده است. انقلابی که با جوانمردی، ازخودگذشتگی و جانفشانی مردان و زنان به حضور 130 ساله استعمار فرانسه خاتمه داد و استقلال را برای این کشور به ارمغان آورد. تمامیاقشار جامعه الجزایری در انقلاب و شکلگیری و ساماندهی مقاومت مردم نقش داشتند که در این میان نقش ادبا و به ویژه شعرا از جایگاه ویژهای برخوردار است؛ چرا که اشعار شعرا برخاسته از شعور آنها بود، شعوری صادق که با استعداد خدادادی و تعالیم قرآن کریم در هم آمیخته، بهترین اشعار و قصاید را به عرصه ظهور میرساند. مفدی زکریا یکی از این شعراست که به دلیل احساسات صادقانه و حضور فعال در این مبارزه و خلق قصایدی بینظیر، جایگاه خاصی را در شعر مقاومت الجزایر به خود اختصاص داده؛ به گونهای که شاعر انقلاب الجزایر و دیوان او دیوان انقلاب الجزایر نامیده شده است. در این مبحث تلاش گردیده ضمن معرفی این شخصیت و مختصری از مبارزه ادبی وی در مقابله با استعمار اشغالگر، جلوههایی از این مبارزه در اشعار او به همراه نمونههایی از اشعار وی تقدیم خواننده گردد تا جایگاه و نقش این شاعر در شعر مقاومت الجزایر بیان گردد.
این مجله در موضوعات مقاله، هفتخوان، شعر افغانستان، معرفی، شعر ایران، شعر تاجیکستان، نقد و گزارش سامان یافته است. در بخش اول با عنوان مقالات چهار مقاله آمده که نگاهی به شعر مقاومت افغانستان، تأملی نمادشناختی در نامهای جغرافیایی مربوط به منطقه بلخ در شاهنامه، نگاهی به صلح و انساندوستی در شعر سعدی، و شعر جوان افغانستان عناوین این نوشتارها را شکل میدهند.
بانوی شاعر فلسطین، فدوی طوقان در سال1917م. در شهر نابلس دیده به جهان گشود و در سال 2003م. در همان شهر دیده از جهان فرو بست. برادرش، ابراهیم طوقان از طلایهداران شعر مبارز در دهه چهل قرن بیستم بود. فدوی نزد برادر به فراگیری علوم ادبی و شعر پرداخت. او نخست در قالب کلاسیک، شعرهای رمانتیک میسرود. اما با پدیدآمدن نسل جدید شعرای مقاومت، مانند درویش و سمیح، او نیز با آنان همصدا شد. او با اشعاری رقیق و لطیف، احساسات پاک خود و هموطنانش را در برابر فاجعه دردناک فلسطین به تصویر کشیده است. او به عنوان یک زن به خوبی توانسته است دردهای ملتش را با نوایی حزنانگیز به گوش جهانیان برساند.