کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب السیره الفلسفیه مشتمل بر بیان سیرت و روش فیلسوفان و دفاع از طریقه ی زندگی علمی و عملی شخصی زکریای رازی است. رازی در کتاب خویش از روش و سیرت علمی خود دفاع کرده و بر این باور است رساله ی سیرت فلسفی پاسخی روشن است به کسانی که دانشمندان را فقط به خاطر آنکه از امکانات مادی حاکمان استفاده کرده و رساله ای را به نام آنان کرده اند. رازى در اين كتاب نه تنها از روش و سيرت علمى خود دفاع كرده، بلكه نشان داده است كه روش عادلانه و سيرت فاضلانه دانشمندان و فيلسوفان در برابر اربابان قدرت و خداوندان مال و مكنت چگونه بايد باشد و رساله سيرت فلسفى، پاسخى گوياست به كسانى كه بزرگان و دانشمندان بزرگ را فقط به‌خاطر آنكه از امكانات مادى اميران و حاكمان استفاده كرده و كتاب يا رساله‌اى را به نام آنان كرده‌اند، تشنيع مى‌كنند. موضوع كتاب، چنان‌كه ظاهر عنوان آن مى‌نمايد، تنها شرح آراى اخلاقى محمد بن زكرياى رازى نيست، بلكه اهميت خاص آن از اين بابت است كه رازى در آن از شخص خود گفتگو مى‌كند و از سيره خويش و پسنديده بودن آن مدافعه مى‌نمايد؛ چه اين دانشمند حكيم پس از رسيدن به مراحل شيخوخيت، كسانى را ديده است كه منكر مقام فلسفى او بوده و سيره اخلاقى او را مورد سرزنش و انتقاد قرار مى‌داده‌اند.....

دوره جاهلي، از نظرسبک‌شناسي دوره وصف‌هاي دقيق است. معشوق در ابيات آغازين چکامه‌هاي بلند جاهلي با رنگ‌هاي زنده و مهيج خودنمايي مي‌کند و مصاديق رنگ سفيد در ميان ساير رنگ‌ها کاربرد بيشتري دارد. از سوي ديگر، رنگ سياه در تصوير شاعر غالباً تنها به کار نمي‌رود، بلکه با سفيد درمي‌آميزد تا از رهگذر اين تضاد، زيبايي بيافريند. در بسياري از مواقع، رنگ‌ها از جايگاه اصلي خود دور مي‌شوند و آينه‌اي براي انعکاس رنج و شادي آدمي در اين دوره مي‌گردند. از يک سو رنگ سفيد بر آزادگي، خوش‌بيني، پاکي، خوش‌بختي، شهرت، پرسش و غيره دلالت مي‌کند و از سوي ديگر رنگ سياه بر کينه، اندوه، بدبيني، فقر، خشک‌سالي، فراق و بدبختي دلالت مي‌نمايد. پژوهش حاضر مي‌کوشد نگرش و حساسيت عرب را نسبت به رنگ‌ها، بويژه دو رنگ سفيد و سياه با روش تحليل محتواي اشعار شاعران دوره جاهلي مورد بررسي قرار دهد؛ حساسيتي که در چکامه‌هاي دهگانه و پاره‌اي از اسطوره‌ها و باورهاي ديني پيش از اسلام نمود پيدا کرده است.