کتابخانه مجازی ادبیات

هجو یعنی برشمردن و هجوکردن یعنی عیب کسی شمردن است. به بیان دیگر هر گاه هدف ادبیات و به ویژه شعر، دفاع از اغراض خصوصی و منکوب‌کردن کسانی باشد که به وجهی مورد خشم شاعر قرار گرفته‌اند، آن را هجو نامند. بدین‌سان اگر سخن را در توصیف کسی به کار گیرند و در آن از او تمجید کنند یا تملق بگویند، آن را مدح خوانند و اگر دربارۀ کسی به کار برند که مقصود تحقیر یا تهدید اوست، آن را هجو یا هجا گویند در این کتاب سعی شده است تا همۀ جنبه‌های «هجو» از جریان شعر فارسی در طول زمان ادب دری تا آغاز مشروطه نقد و بررسی شود

بهاء الدین محمد عاملی از نامداران سده دهم در حوزه علم و دین است که نام و آثار ماندگارش بر تارک تاریخ ایران می درخشد. در سال 1387 کنگره بزرگداشت شیخ بهایی در مشهد برگزار شد و کتاب حاضر جلد اول و در برگیرنده 13 مقاله فارسی برگزیده این کنگره است. زندگی علمی و سیاسی شیخ بهایی، نگاهی به قصیده عربی شیخ بهایی و زندگی او، شیخ بهایی و علوم غریبه، مکتب، آثار و برخی آرای فقهی شیخ بهائی، شیخ بهایی و عرفان و بررسی جنبه‌های ادبی طنزپردازی در آثار ادبی شیخ بهایی عناوین برخی از مقالات این مجلد هستند. این کتاب به کوشش دبیرخانه مرکزی این کنگره و توسط انتشارات فکر در اختیار علاقمندان قرار گرفت.