دکتر محمدعلی سجادیه (تهران - 1323)، چشمپزشک و استادیار پیشین دانشگاه تهران، شاعر و پژوهشگر تاریخ و زبان هستند. کتابهای «واژههای ایرانی در زبان انگلیسی»، «نفوذ زبان فارسی در زبانهای مغولی»، «نیاکان سومری ما» و «تبار مشترک ایرانیان و تورانیان» گوشهای از پژوهشهای استاد سجادیه است. همچنین، نگارش و ترجمۀ شماری کتابهای تخصصی پزشکی - از فرانسه و انگلیسی -، ترجمۀ منظوم «حیدربابا یه سلامِ» از استاد شهریار به فارسی و نیز بیش از 40 سال پژوهشِ حرفهای دربارۀ سیر واژگان فارسی، و آشنایی با زبانها و گویشهای گوناگون، از پیشینۀ پُربار دکتر سجادیه، پیام دارند. و اما هدف از نگارش این مجموعه(واژه های ایرانی در زبان انگلیسی)، آشنایی مخاطب با تنوع زبانهای رایج دنیاـ چه در تقسیمات جغرافیایی و چه از نظر ساختار درونی یا نقش فرهنگی ـ است. مقدمه كتاب شامل موضوعاتی است همچون: دورنمای زبان در پایان قرن بیستم، تقسیمبندی زبانها براساس قارههای مختلف، زبانهایی كه دارای بیشترین گویش روان در دنیا هستند، زبانهای رسمی دنیا، و گروههای زبانی. نویسنده در بخش نخستین كتاب با عنوان "عناصر سازنده یك زبان، مباحثی مانند آواشناسی، دستور زبان، واژگان، و خط را مطرح مینماید. در بخش دوم "گروههای عمده زبانها "معرفی شده كه عبارتاند از: هند و اروپایی، زبانهای دراویدی ، زبانهای سامی، حامی و كوشی، زبانهای پیوندی، زبانهای نواخت بر آسیا، زبان اندونزیایی و گروه مالزیایی ـ پولینزیایی، زبانهای بدوی اقیانوسیه، زبانهای آفریقای سیاه ، زبانهای پیجین و كرئول. در بخش سوم (ارزش واقعی واژهها) موضوعات مربوط به ریشهشناسی یا نام مكانها آورده شده است. نگارنده فصل پایانی تحت عنوان "زبان و جامعه "در قالب مباحثی هم چون: انسان و زبان آدمی در برابر زبانهای خارجی و مشكلات زبانهای خارجی مخاطب را با نقش و دگرگونی زبانهای دنیا آشنا میسازد. در بخش انتهایی كتاب نیز فهرستی از كشورهای جهان، همراه با توضیحات اجمالی درباره موقعیت زبانی آنها گنجانده شده است. پایان كتاب شامل واژهنامه فارسی ـ فرانسه متن است.
این کتاب جهت چم برخی واژههای تازی و تازینما به فارسی سره و جداکردن فرهنگ و زبان فارسی از وتزههای بیگانه فراهم آمده است و میتوان بسا واژههای ادب کهن پارسی را یافت و به یاری آنها به اندریافتی تازه از این واژهها رسید. همچنین بسیاری از واژههای بیگانه که کنون به کار برده میشوند و پنداشته شدهاند همتایی در پارسی ندارند، میتوان همتایشان را در میان انبوه واژههای پهلوی یافت و استفاده کرد. همچنین میتوان برای بازسازی دستور زبان پارسی از ساخت واژههای پارسیگ که در این فرهنگنامه آمدهاند، سود برد.
بر اساس نظر زبانشناسان، تحول زبان فارسی حدود هزارسال از زبانهای هندواروپایی دیگر نظیر فرانسوی جلوتر است؛ یعنی زبان رودکی و فردوسی امروزه برای ما قابل فهم است، در حالی که در هزارسال پیش زبانی به نام فرانسه وجود نداشته، بلکه گویشی از زبان لاتینی بوده که بهتدریج جداگانه تحول یافته و در قرن دوازده و سیزده میلادی صورت زبان پیدا کرده است. ولی واژگان زبان فارسی آمیختهای از زبانهای ایرانی، یونانی، آرامی، عربی، ترکی و زبانهای فرنگی است که لازم است هر گروهی جداگانه بررسی شود و ریشه تکتک واژگان مشخص شود. این کتاب دربرگیرنده واژگان دخیل اروپایی در زبان فارسی همراه با ریشهشناسی هر واژه است.
آنچه در این کتاب آمده، گوشههایی از تبار مشترک فرهنگی، نژادی، زبانی و سنتی سومریان و دیگر مردم شرق میانه از جمله ایرانیان را مطرح میسازد. نویسنده در این کتاب به تفصیل خواننده را با سومریان، نژاد سومریان، زبان سومریان، تاریخچه خط و ... سومریان آشنا میکند.