در مقاله حاضر به بررسي جادو در برخي از آيينهاي كهن بشري پرداختهايم. سپس برخي از مظاهر جادو را مورد نظر قرار داده و بخشي از مضامين مربوط به آن را كه در برخي از متون در ادبيات فارسي به كار رفته است، آوردهايم. نكته مهم آن است كه بررسي جادو و مظاهر آن و دانستن نكات ادبي به كارگرفته شده درباره جادو براي فهمِ بخشي از مشكلات ادبي مندرج در متون نظم و نثر فارسي لازم و بايسته است.
ویژگی اصلی این پژوهش، کنکاش باستانشناسانه و روانشناسانه دربارهی شخصیتها و فضای اجتماعی و سیاسی داستانهای "شاهنامه" است. به باور نگارنده: "شاهنامه دارای دو بخش است که به طور کامل با هم تفاوت دارند. ویژگیهای ساختی، زبان شناسی، جهانبینی و مانند اینها در هر دو بخش چنان ناهماهنگ و ناهمخوانند که میتوان گفت دارای دو اندیشه، دو استعداد، و دو پسند جداگانه و نایکدستاند. برای نمونه در یک بخش سستی و ناپایداری جهان، بنیان جهانبینی است و در بخش دیگر آزپرستی و زیادهخواهی اساس جهانبینی است و در بخش دیگر آزپرستی و زیادهخواهی اساس جهانبینی نویسنده را میسازد؛ ..... بر این اساس میتوان شاهنامه را بر دو بخش جداگانه بخشبندی کرد بخش نخست از آغاز شاهنامه تا پایان شاهنشاهی (= امپراتوری) کیخسرو به همراه داستان رستم و اسفندیار است که شاهنامهی اصلی نامیده میشود و بخش دوم از آغاز پادشاهی لهراسب تا پایان شاهنامه (بدون داستان رستم و اسفندیار) است که آن را شاهنامه افزوده نام نهادهایم. شاهنامهی افزوده نوشتهی فردوسی است؛ اما شاهنامهی اصلی نویسندهی دیگری دارد که باید برای یافتن نامش در تاریخ و تاریخ ادبیات کاوش کرد. کتابی که پیش رو دارید کوشیده تا این نظر را که کل شاهنامه نوشتهی یک تن نیست به اثبات برساند".
تلمیح یکی از تکنیکهای مطرح در دایره بدیع است و به تعبیر دقیقتر از تکنیکهای بدیع معنوی به شمار میرود. در این کتاب تمامی اشارهها و تلمیحات مطرح در شعر شاعران معاصر بررسی شده، مورد دقت و تأمل قرار گرفته و شرح داده شده است؛ به گونهای که زمینه وسیعی برای درک معانی شعرهای بررسیشده فراهم آمده است. از آنجا که محدوده شعر معاصر بسیار وسیع است و شامل شاعران فراوانی میشود، برای دقیقتر بودن و علمیتر شدن کار، تلمیحات به دو دوره کلی تقسیم شده است: از سال 1301 تا سال 1357 و از سال 1357 به بعد. دوره اول عمدتاً شامل شاعران مطرح قبل از انقلاب میشود. دوره دوم نیز شامل شعرها و شاعران پس از انقلاب است. در این کتاب تملیحات دوره اول شعر معاصر بررسی شده است. از بین شاعران دوره اول این شاعران انتخاب شدهاند: اخوان ثالث، سهراب سپهری، شفیعی کدکنی، فروغ فرخزاد، نیما یوشیج و شاملو.
این کتاب نقد و بررسیای کوتاه در شعر صائب و سبک هندی میباشد. در فصل اول کتاب نویسنده به طور گذرا اشارهای به نقصها و کاستیهای تذکرهها کرده است. فصل دوم کتاب اختصاص به نقد و بررسی شعر صائب تبریزی دارد. در این فصل دو جنبه عمده شعر او از هم جدا شده و در دو قسمت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است یعنی از جنبههای نقد صورت و نقد معنی. مهمترین ویژگی سبکی در شعر صائب از رهگذر یک نازککاری و ظریفسازی در تمثیل ایجاد میشود؛ بنابراین فصل سوم اختصاص به بررسی تمثیل دارد. با بررسی اشعار صائب معلوم میشود که در شعرهای او پیوسته صورتهای مکرری وجود دارد؛ صورتهای مختلفی که از سطح کلمه آغاز شده و تا سطح کلام ادامه مییابد. تکرار و نقد تکرار مبحثی است که در فصل چهارم کتاب بدان پرداخته شده است. فصل پایانی کتاب نیز اختصاص به بررسی بدیع در اشعار صائب دارد.