کتابخانه مجازی ادبیات

موضوع کتاب شرح حالی است مختصر از زندگانی دعبل خزاعی شاعر هجوسرا که با سلاح برنده و آتشین لسان خویش پایه های حکومت ابن عباس را به لرزه در آورد و موجبات بیداری مردم آن دوران را سبب گردید. در رثای اهل بیت و اعلام مظلومیت و ظلم و جور وارد بر آنها از هیچ کوششی دریغ ننمود و چکامه های آتشین خود را می سرود. نمونه واضح آن سرودن تائیه در حضور اما جواد (ع) و سمبل ستم "مامون عباسی" است. شعر او با دیگر شاعران فرقی اساسی داشت و برای خلفا و پادشاهان و امرا می سرائید اما همینکه از آنها حرکتی زشت و ناپسند بر علیه اهل بیت می دید با تمام جرات آنها را هجو می کرد. ویژگی خاص دعبل بکار بردن کلماتی است که اعراب بادیه نشین در تکلم روزمره خویش در آن زمان بکار می برده اند و اشعار دعبل موجبات حفظ و نگهداری بسیاری از لغات عرب آن دوران را سبب شد.

در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفأل‌زدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.

أمام صعوبات هذا الکتاب لجأت الی امرین: اولهما استبعاد الشعراء العرب الذین کتبوا أشعارهم باللغات الأجنبیة، أو باللغة المحکیة و هم کثرة کاثرة؛ اما الذین بما سمی بالشعر المنثور، أو الشعر الحر، أو قصیدة النثر، فلم أثبت منهم الا قلة نادرة، اتفقت المصادر التی بین یدی المؤلف علی أنهم شعراء مجیدون. و ثانیهما اللجوء الی کتب التراجم و لم آل جهدا فی الرجوع الی ایّ کتاب عرفت المؤلف منها و أفادت هذهخ الکتب کثیراً و خاصة المعجم البابطین للشعراء العرب المعاصرین، و اعلام الزرکلی، و أعلام الأدب العربی المعاصر، و موسوعة الادباء و الکتاب السعودیین خلال ستین عاما و تاریخ آداب اللغة العربیة و غیرها.

أمام صعوبات هذا الکتاب لجأت الی امرین: اولهما استبعاد الشعراء العرب الذین کتبوا أشعارهم باللغات الأجنبیة، أو باللغة المحکیة و هم کثرة کاثرة؛ اما الذین بما سمی بالشعر المنثور، أو الشعر الحر، أو قصیدة النثر، فلم أثبت منهم الا قلة نادرة، اتفقت المصادر التی بین یدی المؤلف علی أنهم شعراء مجیدون. و ثانیهما اللجوء الی کتب التراجم و لم آل جهدا فی الرجوع الی ایّ کتاب عرفت المؤلف منها و أفادت هذهخ الکتب کثیراً و خاصة المعجم البابطین للشعراء العرب المعاصرین، و اعلام الزرکلی، و أعلام الأدب العربی المعاصر، و موسوعة الادباء و الکتاب السعودیین خلال ستین عاما و تاریخ آداب اللغة العربیة و غیرها.