يکي از شعرهاي مشهور جاهلي، قصيده ايست 23 بيتي که به شاعري يهودي به نام سموال منتسب است. در اين مقاله درباره صحت يا عدم صحت انتساب شعر او به ديگران بحث و گفتگو شده، و به ترجمه قصيده پرداخته شده است. در ادبيات عرب، دوره جاهليت اهميت ويژهاي دارد، زيرا اهم تاريخ پيش از اسلام را بيان ميکند و هم نشان دهنده پيشرفت ادبيات در دوره جاهليت است که همين امر خود بستري را در جامعه آن روز فراهم ميسازد تا اعجاز قرآن به شکل عالياش در نظرها جلوهگر ميشود.
حاصل سخنرانیهای عباس آریانپور با موضوع نفوذ عقاید آریایی در دین یهود و مسحیت در دانشگاههای مختلف دانشگاههای خارج از کشور است که بهصورت مختصر و کلی به نفوذ عقاید دین زرتشت و میترایی در دین یهود و مسیحیت میپردازد. مؤلف این نوشته مختصر را ر چهار بخش تنظیم کرده است: بخش اول به مهاجرت اقوام آریایی اختصاص دارد، بخش دوم کتاب به معرفی دین زرتشت و عقاید آن میپردازد. بخش بعدی، به نفوذ عقاید دین زرتشت در دین یهود و مسیحیت میپردازد. از جمله عقایدی که مؤلف معتقد است یهودیان و به تبع آن در قرنهای بعدی مسیحیان از عقاید دین زرتشت و دین میترایی گرفتهاند، بدین شرح است: سلسله مراتب فرشتگان، تثلیث، بهشت و دوزخ و اعتقاد به روز رستاخیز، عقیده نجاتدهنده، داستان تولد عیسی و سرودههای مسیحی. مؤلف در بخش پایانی بهصورت مختصر به مقایسه میان گفتهها و نوشتههای زرتشت و دین یهود و مسیحیت میپردازد
نویسنده کتاب علیقلی محمودی بختیاری سرزمین بابل و پیشینه آنرا از نوشتههای معتبر و آنچه خود دریافته، فراهم کرده است و سپس پیشینه قوم یهود و گرفتاری آنان و آزادیشان بدست کورش را بطور بسیار خلاصه به نگارش درآورده است. کتاب در آبان ماه 1346 در چاپخانه دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.
بنی عباس در سال 132 ه با شعار حکومت خاندان پیامبر(ص) قدرت را در سرزمینهای اسلامی به دست گرفتند. اما پس از تحکیم پایههای حکومت خود، دست به کشتار نوادگان پیامبراکرم (ص) در گستره زمین و درازای زمان زدند. ابوفراس شاعر، گوشهای از این جنایات بنی عباس را فهرستوار در لابه لای قصیدهای 60 بیتی گنجانده است و بدین گونه دلهای دردمند شیعیان اهل بیت پیامبر(ص) را شفا بخشیده است که این قصیده را از همین روی ((قصیده شافیه)) نامیدهاند. در این مقاله، به ترجمه کامل و شرح لازم و مناسب اشعار، و ذکر حوادث تاریخی آن، پرداخته شده است.
از تعمق دانشمندان، سخنپردازان و شارحان بزرگ دنیا، در اقیانوس بیکران نهج البلاغه قرنها میگذرد، اما هنوز جان کلام مولا امیر المؤمنین امام علی(ع) به کمال، توصیف و تبیین نشده است، چرا که نهج البلاغه، دانشنامه الهی، دون کلام خالق و والاتر از کلام مخلوق است و دو امتیاز ویژه دارد: یکی فصاحت و بلاغت و دیگری چندبعدی بودن آن؛گنجینهای بیپایان که از امیر بیبدیل ملک سخن علی ابن ابی طالب(ع)سرزده است؛ همو که فرمود: «به راستی ما فرماندهان سپاه سخنیم؛ ریشه درخت در میان ما دویده و جا گرفته و شاخههایش بر سرما آویخته است» (خطبه 233). بهخاطر چنین ویژگیهای بینظیری است که شارحان بیشماری تلاش کردهاند نهج البلاغه را به دقت مورد بررسی و کنکاش قرار دهند؛ گنه سخن مولا را به فراخور معرفت خود دریابند و به خواننده منتقل نمایند. ابن ابی الحدید یکی از دهها شارح بزرگترین شاهکار ادبی بشر میان عرب و عجم میباشد که در تفسیر«أخو القرآن» قلم فرسایی کرده است. این مقاله بر آنست ضمن معرفی معروفترین شرح نهج البلاغه (شرح ابن ابی الحدید) و شخصیت خالق آن، روش وی در این اثر را مورد نقد و بررسی قرار دهد و به این سؤال پاسخ دهد که: آیا شرح بیست جلدی ابن ابی الحدید، به واقع، تبیین دقیق کلام نورانی و روشنگر امیر المؤمنین امام علی (علیه السلام) هست یا نه.