اشاره، آهنگ کلام و احساس نخستین عامل توجیهکننده شیوههای نوشتاری است و گاهی که ترکیب دستوری واژگان، مانعی در همآوری لفظهایی بیانگر احساس به ویژه در شعر به وجود آورده فاصله گرفتن از حالت عادی و معیار آغاز میشود، آن وقت گریزچیهایی برای تفهیم مقصود از طریق واژگان و ترکیبهایی غیر از آنچه که همیشه هست، جسته میشود و شاعر با رسم خودآیینی فراسوای دیگران برمیآورد تا حرفهای خود را بیان کند و خواننده در هوای کلامی دلنشین نفس بکشد. در بسیاری از اشعار مخصوصا از نوع سپید و موج نو این سبک جریان دارد. واژهها از کارکرد عادی خود خارج میشوند و ذهنیت خاص شاعر را به خوبی مینمایانند و حتی او را اجرا میکنند. در این متن به چنین کارکردهایی در شعر هیوا مسیح، شاعر معاصر پرداختهایم و دلنشینی تبدیل و غیرعادی بودن بعضی تعبیرات کتاب، شبانی که دستهای خدا را میشست را مورد ارزیابی قرار دادهایم.
با توجه به گسترش روزافزون روابط فرهنگی-اقتصادی-تجاری و سیاسی جمهوری اسلامی ایران با کشور رومانی و با توجه با اینکه در کشور ما تاکنون هیچ کتابی به زبان رومانی فارسی چاپ نشده است. مولف بر ان شد که کتابی تحت عنوان مکالمات روزمره و دستور زبان رومانی به فارسی تهیه و توسط انتشارات اشراقی چاپ و در اختیار علاقمندان و دانشجویان و مسافران محترم قرار دهد.
سلیم نیساری در مقدمه کتاب در مورد دلیل گردآوری این مطالب می گوید: وقتی که چاپ کتاب "درس انشای فارسی" را آغاز می کردم به فکرم رسید که دفتری از بهترین نوشته های دانش آموزان کشور نیز تهیه و منتشر کنم. برای اینکه مقایسه ای بین نوشته ها به عمل آید و در ضمن تنوعی هم بین آنها موجود باشد و ذوق و سلیقه و طرز فکر هر دانش آموز نیز معلوم گردد عنوان "در برابر...؟" انتخاب گردید و به اطلاع دبیران محترم انشاء رسید تا نوشتن این موضوع را به دانش آموزان خود تکلیف بدهند و بهتریم نوشته ها را برای چاپ ارسال فرمایند.