در سال 1348 کتابخانه ملی تبریز اقدام به چاپ سندی کرد که صورت اموال بقعه شیخ صفی در 240 سال پیش را شامل میشد و به دستور سیدمحمد قاسمبیگ صفوی، متولی بزرگ بقعه، از اموال و نقایس بازمانده از یغمای آستان شیخ صفی، به سال 1172 هـ. ق. تهیه شده بود. اصل سند طوماری بود به طول 575 سانتیمتر و عرض 12 سانتیمتر و به خط ملامحمدطاهر مستوفی نگارش یافته و به دلیل تعیین مشخصات مقداری اوراق پراکنده و جزوات قرآنهای باقیمانده در بقعه از ارزش فوقالعادهای برخوردار بود. بعد از انتشار آن سند، تا این تاریخ سند دیگری که مربوط به صورت اموال بقعه بعد از واقعه تاراج کتابهای بقعه توسط روسها در جریان جنگهای ایران و روس (1241 ـ 1243 هـ.ق) باشد، انتشار نیافته است.
چهل و چهارمین گنجینه از دستنویسهای پهلوی و پژوهشهای ایران بخش سوم یسنا را با ترجمه و گزارش پهلوی آن دربر دارد.
این دستنویس سیزده متن مختلف پهلوی را دربر دارد که بر روی 161 صفحه آبی رنگ یازده سطری نوشته شده است. متونی که در این دستنویس آمده عبارتند از: اندرز آذربد ما را سپندان، دو متن بیآغازی که با جملههای راتیهکرتن و کرپک کرتن شروع می شود، سخنی چند از آذرفرنبغ فرخزادان، واژههای بختآفرید و آذربد زرتشتان، ایادگار بزرگمهر، ماه فروردین روز خرداد، اندرز دانایان به مزدیسنان، اندرز خسرو کواتان، اندرزهای پیشینیان، گزیده اندرز پوریوتکیشان، درخت آسوریک، گزارش چترنگ (شطرنج) و اندرز دستوران به بهدینان.
این کتاب متن کامل گزارشهای تلگرافی است که در چهار سال آخر عصر ناصرالدین شاه از تلگرافخانه خوی به مرکز مخابره شده است و حاوی 508 فقره گزارش تلگرافی است که از تاریخ 12 شوال 1309 آغاز و در تاریخ 29 رجب 1313 قمری ختم میشود. تلگرافها را عباسعلیخان میرپنج دنبلی رئیس وقت تلگرافخانه خوی به مرکز مخابره کرده است.