کتابخانه مجازی ادبیات

زندگینامه علمی دانشوران اثر بودان دوبوالوران و پینل فیلیپ، ترجمه‌ای است از کتاب «Dictionary of Scientific Biography» (نیویورک، 1981م)، که زیر نظر احمد بیرشک منتشر شده است. این کتاب، شرح مختصر زندگی و کار علمی بیشتر از هزاران مرد و زن از سراسر جهان است که با تلاش علمی و عملی و نوشتن کتاب‌ها و مقاله‌ها در رشته‌های اخترشناسی، پزشکی، روانشناسی، ریاضی، شیمی، علوم اجتماعی، علوم طبیعی، فلسفه، فناوری و فیزیک، به پیشرفت تمدن بشری، خدمت کرده‌اند.

زندگینامه علمی دانشوران اثر بودان دوبوالوران و پینل فیلیپ، ترجمه‌ای است از کتاب «Dictionary of Scientific Biography» (نیویورک، 1981م)، که زیر نظر احمد بیرشک منتشر شده است. این کتاب، شرح مختصر زندگی و کار علمی بیشتر از هزاران مرد و زن از سراسر جهان است که با تلاش علمی و عملی و نوشتن کتاب‌ها و مقاله‌ها در رشته‌های اخترشناسی، پزشکی، روانشناسی، ریاضی، شیمی، علوم اجتماعی، علوم طبیعی، فلسفه، فناوری و فیزیک، به پیشرفت تمدن بشری، خدمت کرده‌اند.

خلب نیکوف (1922 ـ 1885) در هنگام انقلاب اکتبر در مسکو بود. اندکی بعد به اکرارین رفت و دوبار دچار تیفوس شد، دوبار هم زندانی شد، یکبار زندانی نیروهای سفید و یکبار زندانی نیروهای سرخ، در سال 1920 به باکو رفت، فقیر و پی‌چیز. درآنجا ویاچسلاو ایوانف را پیدا کرد و به کارهای موقتی در اداره تبلیغات مشغول شد. در بهار 1921 خلب نیکوف همراه گروهی از نیروهای ارتش سرخ به ایران رفت. وظیفه او سخنرانی درباره مسائل فرهنگی برای نیرهای سرخ ایرانی بود. طی همین سفر او به شهرهای رشت وانزلی رفت و در پایان تابستان نیروهای انقلابی را ترک کرد و به تنهایی در حواشی دریای خزر به راه افتاد. تجربه‌های او از این سفر دستمایه منظومه شیپور گل مولا شد.

ژوزف برودسکی، متولد سال 1940 در لنینگراد. نوشتن شعر را از 18 سالگی آغاز کرد. او نیز همچون بسیاری از کسانی که از پذیرش زیباشناسی حاکم سرباز می‌زنند به سختی موفق به چاپ آثارش بود. با این وجود او شاعری سیاسی نبود. بلکه با پرداختن به موضوعاتی که در شوروی آن روز تابو به حساب می‌آمد انقلابی در شعر روسیه به وجود آورد؛ به ویژه توجه او به تم‌های متافیزیک و ارجاعاتش به کتاب مقدس، در قالب شعری که هم بدعت‌گذار بود و هم برخوردار از تنوعی بی‌نظیر. در سال 1946 به 5 سال تبعید محکوم و به شمال روسیه فرستاده شد ولی اعتراض‌های شدید داخلی و بین‌المللی موجب آزادی پیش از موعد او شد. دوران تبعید برای شاعر فرصتی بود برای ورزیدن تکنیک شعر و تخیل شاعرانه و برای مطالعه عمیق شاعران دیگر به ویژه شعر شاعران انگلیسی زبان. او از و.د. اودن آموخت که کلام مکتوب «بزرگتر است از زمان» و نه آن‌طور که زیباشناسی مارکسیستی اعلام می‌کرد، تابع تحولات اجتماعی، و تنها منعکس‌کننده واقعیتی بیرونی و غیر شاعرانه. برودسکی پس از رهایی از تبعید به زادگاهش لیننگراد بازگشت. ولی به جز چاپ چند شعر، امکان چاپ آثارش را نیافت. در سال 1972 بی‌مقدمه و بدون تشکیل دادگاه از کشور تبعید و پس از توقفی کوتاه در وین و لندن به آمریکا رفت.