سید علی بن عبدالله برقعی مجتهد قمی (1298 – 1394 ق)، فقیه، نویسنده و شاعر معاصر بود. او مقدمات و سطح را در قم فراگرفت و به حوزه درس آیت الله محمد ارباب، شیخ ابوالقاسم کبیر، آیت الله حائری، آیت الله اصفهانی و آیت الله نائنی راه یافت و فلسفه را نزد حاج میرزا علی اکبر حکیم و دیگران آموخت و در اواخر عمر آیت الله حائری به تهران رفت و به درس و بحث پرداخت. سید علی برقعی شعر نیز می سرود. الهی نامه، بطون خمسه، بطون سته، کمال الانسان و میزان الایمان و مثالی نامه از آثار اوست. کتاب حاضر شامل چندین شعر اوست در باب توحید و اثبات یکانگی خداوند، جواب اعتراض به خلق شیطان و جواب اعتراض به نقصان خلق جنین و جواب خیام در باب قضا و قدر. این کتاب اولین بار در سال 1316 شمسی به زیور طبع آراسته شد.
مولف این کتاب، ذیل سه فصل اطلاعاتی از دین زرتشت طی سه دوره تاریخی به دست داده است .فصل اول، تصویری است از دین زرتشت در دوره پیش از گاتاها مقارن با هزاره قبل از میلاد .در فصل دوم، تاریخ زرتشتی گری از قرن سوم تا نهم میلادی بر اساس کتب پهلوی بازگو شده است .فصل سوم که ((دوران احیا دانش در میان پارسیان)) عنوان گرفته مبحثی است که طی آن مخاطبان با تاریخ دین زرتشت از قرن نوزدهم میلادی به بعد آشنا میشوند.
بررسی دو هزار سال تاریخ تفکر مسیحی ما را با طیفی وسیع از متفکران و متالهان آشنا می سازد که آثار و عقایدشان نه بر تفکر دینی مسیحیت که بر تفکر غیر دینی و فلسفی غرب تاثیرهای مهمی بر جای گذاشته است؛ اندیشمندانی چون: سنت آگوستین، سنت آکویناس، اشلایر ماخر، کرکگار، مارتین لوتر و... . درک تحولات فکری و سیاسی و اجتماعی غرب، و تاثیرات متعاقب آن بر جوامع دیگر، فارغ از بررسی افکار و آثار این اندیشمندان ممکن نیست. در این کتاب اندیشه های بیش از یکصدهزار نفر از متفکران مسیحی، که به اشکال مختلف نقشی ماندگار در تاریخ تفکر دینی و فلسفی داشته اند، بررسی می شود و...
این کتاب از دو بخش شکل یافته که در بخش اول بطون خمسه در خودشناسی توضیح داده شده و در بخش دوم منظومۀ الهینامه از نویسنده آورده شده است. انسان با آنکه در ظاهر بدنی دارد و در عالم طبع عنصری مادی است و طبیعت در آن حکمفرما است و افعال و اعمال صادره از آن بالطبع است دارای پنج مرتبه از غیب است که هر مرتبه دورتر از بدن و عالم طبع است قویتر و آثارش بیشتر است و مرتبه پنجم همان روح انسانی است که دارای صفات ثبوتیهای است که حقتعالی را عین ذات است، همچنانکه عالم محسوس مادی را نیز پنج غیب است که غیب ششم عالم و آدم همان مقام احدیت باریتعالی جلت عظمته است.