کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب از جامعیت مطلوبی در موضوعات اساسی زبان‌شناسی همگانی برخوردار است و به طرح مسائل بنیادی و اصول مهم این رشته در سیزده مبحث عمده می‌پردازد که هر مبحث به طور تکنیکی و مشروح در فصل جداگانه بررسی می‌گردد. نویسنده با دوری از آوردن مطالب حاشیه‌ای، سعی دارد اساس مطلب را به شیوه‌ای صریح و سلیس عرضه دارد. مباحثی که در این کتاب مطرح شده ذیل چند عنوان کلی به این ترتیب است: مقدمه کلی، تجزیه و تحلیل زبان، تغییر زبان، برخی پیشرفت‌های جدید.

در این پژوهش کوشیده‏ایم تا تفاوت عمل‏کرد کلی را در حافظۀ افراد دو‏زبانه درباره عبارت‏های استعاری و غیر‏استعاری با یکدیگر مقایسه کنیم و بدین منظور، از‏میان دانشجویان داوطلب دو‏زبانه آذری‏زبان، سی نفر را برگزیده‏ایم. برای بررسی عمل‏کرد حافظه آزمودنی‏ها، نخست سی عبارت استعاری و غیراستعاری آذری را در‏برابر آنها گذاشتیم و از آنها آزمون فرا‏خوانی آزاد گرفتیم؛ سپس به‏منظور مقایسه عمل‏کرد حافظه در زبان‏های اول و دوم، سی عبارت استعاری فارسی و آذری را در‏اختیار آزمودنی‏ها قرار دادیم و از آنان آزمون فرا‏خوانی آزاد گرفتیم. فرضیه‏های پژوهش با استفاده از آزمون آماری t گروه‏های وابسته آزموده شده‏اند. نتایج حاصل از بررسی فرضیه‏ها نشان می‏دهند که میزان فرا‏خوانی مواد استعاری، به‏گونه‏ای معنا‏دار، بیش‏از مواد غیر‏استعاری است؛ افراد دو‏زبانه، استعاره‌های زبان اول را بیش‏از استعاره‌های زبان دوم به‏یاد می‏آورند و این تفاوت،‌ از‏نظر آماری معنا‏دار است. با توجه به این یافته‌ها می‏توان نتیجه گرفت که مفاهیم استعاری به‏سبب برخوردار‏بودن از خصوصیات خاص شناختی، دارای ویژگی‌هایی هستند که کاربرد آنها قدرت به‏خاطر‏سپردن مواد را افزایش می‌دهد؛ همچنین در زبان اول، توان انتقال مفاهیم هیجانی، بیش‏از زبان دوم است و بنابراین، استعاره‌های زبان اول از اولویت‌شناختی برخوردارند.

فرهنگ حاضر، به عنوان بخشی از واژگان رایج در دوره قاجار، دربرگیرنده اصطلاحات نظامی و انتظامی این دوره است و در واقع تجربه‌ای مقدماتی در چارچوبی مشخص به شمار می‌آید و، برای پژوهندگانی که به مسائل تاریخی زبان فارسی، اصطلاحات نظامی و انتظامی و سایر مسائل مربوط به دوره قاجار توجه دارند، حاوی اطلاعات سودمندی است. این مجموعه، گذشته از آن که آگاهی‌هایی درباره واژگان نظامی و انتظامی به کار رفته در متون دوره قاجار را در اختیار علاقمندان قرار می‌دهد، می‌تواند برای تحلیل‌های غیرزبانی (اجتماعی، فرهنگی و...) بر پایه شواهد زبانی نیز مورد استفاده قرار گیرد

چامسکی نخستین کسی نبود که بین زبان شناسی و روان‌شناسی انسان پیوندهایی برقرار می‌کرد؛ ولی احتمالا اولین نفری بود که به جای شروع بحث از ذهن برای رسیدن به زبان، استدلال و بحث را مفصل از ماهیت زبان شروع کرد تا به بحث درباره ماهیت ذهن برسد. این کتاب تحلیلی است از آراء نوام چامسکی در زمینه زبان‌شناسی از تاریخ 1957 تا 1980 میلادی.