سد البرز که به لحاظ جغرافیایی، گیلان را از نواحی مرکزی ایران، طی قرون گذشته، جدا نگه داشته باعث انزوای نسبی اقوام گیل و دیلم شده است. هرگاه بخواهیم از راه آثار زبانی گیلانیان، رد و نشانهای از ارتباط مردم این سامان با فارسزبانان بیابیم، پیش از عصر صفویه تنها جسته گریخته به شواهدی برمیخوریم. آثار مکتوب فارسی گیلانیان پیش از این عصر انگشتشمار و عموماً متعلق به کسانی است که برای تحصیل علم یا به قصد زیارت اماکن مقدس و بزرگان دین دانش و تصوف، زادگاه خود را ترک گفتهاند و در بیرون از مرزهای گیلان به تصنیف و تألیف دست زدهاند. باری، در سراسر گیلانزمین، پیش از آن دوره، مرکزی آموزشی وجود نداشت که زبان فارسی در آن تعلیم داده شود یا ولینعمتانی که مشوق فارسی گویان و فارسی نویسان باشند. حتی در چند قرن اخیر، طالقانیها بودند که در شهر رشت و شاید مراکز شهری دیگر و بقعهها مکتبهایی تأسیس کردند که در آنها به کودکان مکتبی قرآن و خواندن و نوشتن میآموختند.
کتاب حاضر به مناسبت ششمین سال تاسیس صدای آمریکا به زبان فارسی این مجموعه خواندنی را که متضمن گفتارهایی از برنامه های متنوع صدای آمریکاست به عنوان ارمغان نوروزی به شنوندگان صدای آمریکا تقدیم کرده است
یکی از وجوه اهمیت زبان و ادب فارسی در شبه قاره پیوستگی عمیق زبان های ملی و محلی این منطقه با زبان فارسی است. تاثیرات عمیقی که زبان فارسی هم در زمینه واژه ها و اصطلاحات و هم در زمینه قواعد و دستور زبان بر زبان های رایج این منطقه داشته است، مورد تاکید و اذعان اهل فضل و ادب پاکستانی و سایر محققان بوده که در کتاب ها، سخنرانی ها و .... بدان پرداخته اند. این پیوستگی بویژه در ادبیات منظوم بیش از ادبیات منثور به چشم می خورد و به عنوان نمونه بافت و ترکیب شعر اردو و اصطلاحات و قواعد آن به روشنی میزان این تاثیرپذیری را نشان می دهد. بنابراین منابع و مآخذی که بتواند این رابطه و پیوند عمیق را نه فقط برای فارسی گویان و فارسی سرایان این خطه، بلکه برای اردو سرایان نیز روشن تر و معنی دارتر سازد، ضروری می نماید. چه بسا شاعر و نویسنده ای که اصطلاحی را شنیده است ولی معنی دقیق و کاربرد صحیح آن را در شعر و نثر نمی داند و به متون اصلی و مفصل هم یا دسترسی ندارد و یا از چنان تبحر و تسلطی در زبان فارسی برخوردار نیست که به راحتی بتواند از آنها معنی و کاربرد اصطلاح مورد نظر را دریابد...
احمدعلی سپهر ملقب به مورخالدوله و مشهور به مورخالدوله سپهر (زاده ۱۲۶۷ خورشیدی در تهران، درگذشته ۲۸ آبان ۱۳۵۴ خورشیدی در تهران)، از رجال سیاسی ایران از اواخر عهد قاجاریه تا اواسط عصر پهلوی است، اما عمده شهرت او به خاطر کتابها و نوشتههای تاریخی است که از وی به یادگار ماندهاست. از جمله شاخصترین آثار او کتاب ارزشمند ایران در جنگ بزرگ است که از معدود منابع دست اول موجود پیرامون اوضاع ایران در دوران جنگ جهانی اول به شمار میآید. از خدمات مهم او بعنوان یک رجل سیاسی میتوان به تلاشهای او در جهت ملی شدن شیلات ایران در دوران زمامداری دکتر مصدق و همچنین به بنیانگذاری بانک صنعتی و معدنی ایران (که بعدها به سازمان برنامه و بودجه تبدیل گردید)، اشاره نمود.
این کتاب حاوی عمده آراء چامسکی درباره دستور زبان است. این کتاب از روی اثر پیشین او به نام «ساخت منطقی نظریه زبانشناسی» گرتهبرداری شده و نخستین اثر عمده چامسکی است که انتشار یافته است. فهم این کتاب مستلزم آشنایی با مبادی و مفاهیم بنیادی و اصطلاحات خاص زبانشناسی همگانی است. «ساختهای نحوی» در مجموعه اثری نسبتاً غیرفنی است؛ با این وجود خصلت فنی فصلهایی از آن بهاندازهای است که احیاناً فهم و درک تفصیلی مطالب آنها به مداقه و تأمل بیشتری نیاز دارد؛ ولی مراد چامسکی از ذکر و اقامه شواهد و دلایل که به عرضه دعویهای او جنبه فنی بخشیده، اثبات آراء زبانشناسی وی و توجیه برتری دستور زبان گشتاری است.