این کتاب شامل پنج منظومه در قالب مثنوی است که در فاصله سالهای 1310 و 1352 سروده شدهاند. به جز یکی از این منظومهها، یعنی «اردیبهشتنامه» (تاریخ نظم 1310) هیچکدام از چهار منظومه دیگر در دوره خودکامگی منتشر نشده بودند که در این کتاب به طور کامل منتشر شدهاند؛ زیرا در محیط خفقان و اختناق نظام استبدادی چاپ آنها به علت محتوایی که دارند مقدور نبوده است. این پنج مثنوی به ترتیب تاریخ نظم به این ترتیب هستند: اردیبهشتنامه/ 1310، گلزار آدیس آبابا/ 1341، دو روز در کویر/ 1348، غرور خودکامه و خیمهشببازی سنا/ 1351، برو ساقی ..../ 1352. ولی در کتاب از حیث تقدم و تأخر تاریخ منظومهها رعایت نشده است. هر پنج منظومه و هر کدام به نوعی منعکس کننده تصویری از اوضاع اجتماعی در داخل یا خارج کشور یا نموداری شاعرانه از سرنوشت آدمیزاد میباشد.
رستاخیز ادبی ایران خطابه ای است از دکتر غلامعلی رعدی آذرخشی که در فرهنگستان ایران به سال 1321 خورشیدی ایراد شده و در همان سال و سال 1322 در روزنامه کیهان ادبی و مجله آموزش و پرورش و مجله نامه فرهنگستان به طبع رسیده است
یکی از شیوههای ابراز نظر در مورد قدرت و نظام سیاسی در دوره پهلوی دوم، سرودن شعر بود. از آنجایی که اختناق حاکم بر جامعه اجازه اعتراض و اظهارنظر صریح را نمیداد، بسیاری از افراد با استفاده از صنایع ادبی، چون کنایه، ایهام و ... در قالب شعر مخالفت خویش را با وضعیت موجود اعلام میکردند. از طرف دیگر تعدادی از طرفداران رژیم پهلوی نیز به وسیله شعر به تعریف از این رژیم میپرداختند. این کتاب اشعار مخالفین و موافقین رژیم پهلوی را با توجه به مبانی فکری آنها مطرح کرده و مضامین و معانی هرکدام را مورد بحث قرار داده است.
این کتاب شامل گوشه هایی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی ایران مخصوصا دوران معاصر می باشد. فهرست کتاب شامل پنج بخش است بخش اول زبان و ادبیات فارسی، بخش دوم فردوسی و شاهنامه؛ بخش سوم گفتارهای اجتماعی و تاریخی؛ بخش چهارم یادی از دوستان؛ بخش پنجم گوناگون و قسمت آخر غلطنامه و اصلاحات است.
رستاخیز ادبی ایران خطابه ای است از دکتر غلامعلی رعدی آذرخشی که در فرهنگستان ایران به سال 1321 خورشیدی ایراد شده و در همان سال و سال 1322 در روزنامه کیهان ادبی و مجله آموزش و پرورش و مجله نامه فرهنگستان به طبع رسیده است