«سید نظام الدین، محمود بن حسن حسینی واعظ داعی شیرازی» متخلص به داعی، در شیراز به دنیا آمد. شهرت علمی و فرهنگی وی شاعر و عارف میباشد. وی از سادات علوی شیراز بود که در همان شهر تولد یافت. پس از کسب فنون ادبی و علوم متداول، در جوانی قدم به سیروسلوک گذاشت و به خدمت شیخ مرشدالدین ابواسحاق بهرانی که از مریدان شاه نعمت الله ولی و پیشوای صوفیان نعمتاللهی در شیراز بود رسید و به تشویق او به دیدار شاه نعمتالله به ماهان رفت و از دست وی خرفقه گرفت. شاه داعی پس از مرگ شیخ مرشدالین جانشین وی شد و تا آخر عمر در این مقام باقی ماند. وی در شیراز درگذشت. این کتاب دربردارنده 16 رساله از رسائل شاه داعی میباشد. عناوین رسالات عبارتند از: رساله راه روشن، رساله کلمات باقیه، رساله نظام و سرانجام، رساله کمیلیه ثانیه، رساله ترجمه اخبار علویه، رساله چهار مطلب، رساله در البحر، رساله شجریه، رساله اسوة الکسوة، رساله تاجنامه، رساله تحریر معنی الوجود، رساله کشف المراتب، رساله بیان عیان، رساله الطائف، ترجمه رساله شیخ، شرح بیت شیخ عطار.
رسائل قاجاری عنوان مجموعه ای است از منابع مورد نیاز جهت پژوهش در تاریخ و فرهنگ و تفکر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران در عصر قاجار.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
این کتاب دربرگیرنده مجموعه منظومات و اشعار عارفی جلیل و شاعری لطیف است به نام نظامالدین محمود ملقب به الداعی الی الله متخلص به داعی که در نیمه اول قرن نهم هجری در شیراز میزیسته است. صاحب این دیوان زائیده نیمه اول قرن نهم در شیراز هم عالمی روحانی و هم پیری مبارک نفس و هم شاعری سخنور و هم واعظی بلیغ بوده است که مردم شیراز او را یکی از اولیاء حق میشمردند. در جلد اول این کتاب 5455 و جلد دوم 8205 بیت به رشته نظم کشیده شده است که مجموعا نزدیک به چهارده هزار بیت میشود. در اقسام و انواع شعر از مثنوی، غزل، مقطعات، قصاید، ترجیعبندها، ابیات مفرده و رباعیات آثار بسیاری دارد و همچنین به زبان عربی نیز ملمعات مرکب از دو زبان دارد. همچنین اشعاری به لهجه محلی معمولی در شیراز که زبان تکلم عوام و اهل سوق بوده نیز سروده است.
این کتاب دربرگیرنده مجموعه منظومات و اشعار عارفی جلیل و شاعری لطیف است به نام نظامالدین محمود ملقب به الداعی الی الله متخلص به داعی که در نیمه اول قرن نهم هجری در شیراز میزیسته است. صاحب این دیوان زائیده نیمه اول قرن نهم در شیراز هم عالمی روحانی و هم پیری مبارک نفس و هم شاعری سخنور و هم واعظی بلیغ بوده است که مردم شیراز او را یکی از اولیاء حق میشمردند. در جلد اول این کتاب 5455 و جلد دوم 8205 بیت به رشته نظم کشیده شده است که مجموعا نزدیک به چهارده هزار بیت میشود. در اقسام و انواع شعر از مثنوی، غزل، مقطعات، قصاید، ترجیعبندها، ابیات مفرده و رباعیات آثار بسیاری دارد و همچنین به زبان عربی نیز ملمعات مرکب از دو زبان دارد. همچنین اشعاری به لهجه محلی معمولی در شیراز که زبان تکلم عوام و اهل سوق بوده نیز سروده است.