کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب در سه بخش فراهم آمده است: بخش اول، شامل کلیه آثار منثور فروغ فرخزاد، اعم از مصاحبه‌‌ها، مقالات، نامه‌ها و خاطره‌نگاری‌های اوست. در این بخش بسیاری از اندیشه‌های شاعرانه فروغ در جای‌جای نثر روشن او خود را می‌نمایاند. همچنین در نامه‌‌ها وخاطره‌نگاری‌های او می‌توان دنیای اندیشگی او را باز شناخت و از این شناخت در توضیح و تفسیر اشعار او بهره جست. نیز این بخش اسناد دست اولی از زندگانی فروغ به دست می‌دهد که با قلم و بیان خود او رقم خورده است. بخش دوم کتاب به مقالاتی که از دیرباز تاکنون درباره فروغ و هنر شاعری او نوشته شده اختصاص یافته است. در این بخش مقالاتی درج گردیده که می‌تواند گوشه‌ای از هنر شاعری و با زندگانی شاعر را روشن سازد. بخش سوم کتاب به سروده‌های شاعران محاصره درباره فروغ اختصاص یافته و کوشش شده تا مجموعه کاملی از مرثیه‌‌ها و ستایش‌های شاعران معاصر درباره افول زندگانی فروغ شعر معاصر درباره افول زندگانی فروغ شعر معاصر در این بخش درج گردد.

عده ای از دوستان دکتر عبدالحسین زرین کوب که در آبان ماه سال گذشته (2533) همزمان با برگزاری هشتمین جشن فرهنگ و هنر به دعوت اداره کل فرهنگ و هنر استان لرستان به خرم آباد سفر کردند تا در مراسم بزرگداشت وی که از طرف فرهنگ و هنر استان ترتیب یافته بود شرکت جویند مقالاتی بخاطر این مجلس تهیه کردند که اکنون به عنوان ارمغانی برای زرین کوب در مجموعه حاضر منتشر می شود. مجموعه حاضر در حقیقت تنها شامل مقالات آن عده از دوستان اوست که دعوت فرهنگ و هنر استان لرستان را توانسته اند اجابت نمایند...

کتاب «المنقذ من الضلال والموصل الی ذی العزة والجلال» که در این کتاب ترجمه شده، اعتراف‌گونه‌ای است از غزالی که در آن از شک شروع کرده و به شناخت می‌رسد. این کتاب با وجود اندکی حجم و ایجاز مطلب، از شاهکارهای فرهنگ اسلامی در مبحث شناخت است. خواننده با شخصی آشنا می‌شود که قهرمان داستان هموست. این قهرمان که سال‌ها در بزرگ‌ترین دانشگاه عصر خود تدریس کرده و آوازه او در دنیای پهناور آن روزگار سخت درپیچیده است، اکنون در صفحه‌های نخست کتاب خواننده او را می‌بیند که در محسوسات شک کرده و پس از آنکه بنیاد کلیت علمی خود را درهم می‌ریزد، قدم به قدم مسئله را پی می‌گیرد تا دوباره به شناختی باورافزا و یقینی نه مانند پیش بلکه محکم و مستدل و نیرومند دست یابد.

«شعر شیعه از نخستین روزگاران، شعر عقیده بوده است و جهاد و موضع؛ حتی شاعرانی را که در زمان حیات خود پیامبراکرم (ص) شعری درباره علی (ع) سروده‌اند همه آن شعرها حاکی است از عقیده راستین و حماسه دیگر. این گونه شاعران همواره درفش افرازان حقایق اعتقادی و عدالت اجتماعی و مبارزات انسانی بوده‌اند. کسانی مانند کمیت بن زید اسدی، دعبل خزاعی، سیدحمیری، عبدی کوفی، و دیگر شاعران بزرگ تشیع». پیامداران شیعه در نشر سخن حق و برگرفتن پرده از نقاب نفاق و تلون هرگز نیاسوده‌اند. در دو عصر امویان و عباسیان که غاصبان سیاست‌باز با دستیاری سفلگان آدمکش بر آن بودند تا بر چهره کریه خود نقاب تقدس تعبیه کنند، به جرأت باید گفت که سهم این نام‌آوران در افشاگری و هم پاسداری در رهبری ائمه (ع) بیش از دیگران بوده است.