بازی در فرهنگ مردم تنها برای سرگرمی و سپری نمودن زمان نیست، بلکه نیازهای روحی بازیکن را به جهت رشد و تعالی پیش میبرد. بازیهای محلی آذربایجان به نسبت آب و هوای نسبتاً سرد آن و نیز به نسبت اعتقادات رایج در میان مردم آن دیار به وجود آمده که هر کدام از آنها دارای هدف و خواستی است. در این کتاب بخشی از بازیهای محلی رایج در تبریز و نحوه بازی کردن آن بازیها آورده شده است.
این کتاب حاصل تأمل و تعمق پژوهندگانی است که از منظرهای متفاوت به «بازی»، «فرهنگ» و جوانان و اهمیت آن نگریستهاند. عناوین برخی از نوشتارهای کتاب بدین ترتیب است: نقش بازیها در رشد و مهارتهای روانشناختی کودکان/ محمد خبیری، «بیلگردانی» آخرین بازمانده یک ورزش پهلوانی و آیینی در «نیمور» محلات/ مرتضی فرهادی، بازی و هنر/ اردشیر صالحپور، بازیهای کودکان ایران و جهان و پیوند فرهنگی آنها/ سیداحمد وکیلیان، کتابشناسی بازی/ مهرالزمان نوبان، رواندرمانی براساس بازیهای کودکان/ جواد انصافی و .... .
شهر گلباف در 110 کیلومتری جنوب شرقی کرمان واقع شده است؛ از شمال به کرمان، از جنوب به بم، از شرق به کویر لوت و از غرب به راین منتهی میشود. نام قدیمی آن «گوک» بوده است. بنا به نص تاریخ، گلباف در ازمنه قدیم، قلعه و برج و بارویی عظیم داشته و به تصرف سپاهیان محمود افغان نیز درآمده است. در این کتاب ضمن اشاراتی به ساختار اجتماعی و فرهنگی و آثار باستانی گلباف، فرهنگ عامیانه این شهر از قبیل امثله و کنایات، باورهای محلی، لغات و اصطلاحات و .... گردآوری شده است.