حنا گیاهی است با جاذبه‌های دوگانه طبیعی شامل رنگ زیبا و خواص کم‌نظیر که در بین بیشتر اقوام و ملل محبوبیت و کاربرد دارد. این گیاه افزون بر داشتن خواص دارویی ـ زینتی، یکی از مواد پرکاربرد در جشن‌ها و آیین‌های خانوادگی و قومی است. یکی از موارد استعمال حنا در جشن حنابندان است که ریشه در تاریخ کهن ایران دارد. از سده‌های پیشین تاکنون این جشن به سبب وجود خرده فرهنگ‌ها و موقعیت‌های جغرافیایی، در قسمت‌های مختلف ایران با آیین‌های ویژه‌ای برگزار می‌شود. بسیاری از این آیین‌ها ریشه‌های مشترک و شیوه‌های اجرایی یکسانی دارند و برخی دیگر با وجود ریشه‌های مشترک، با شیوه‌های متفاوتی برگزار می‌شوند. در این تحقیق با روش اسنادی و با مطالعه کتاب‌ها و مقالاتی که درباره آیین نمادین حنا و دیگر کاربردهای آن در فرهنگ مردم ایران نوشته شده، به مقایسه آیین‌های حنابندان در 10 منطقه ایران پرداخته شده و در نهایت، به کمک نظریه‌های کارکردگرایی و اشاعه فرهنگی نتایج نهایی به دست آمده است.

منابع مشابه بیشتر ...

61c076cb0f4f9.png

روزنامه اردوی همایون

ناصرالدین شاه قاجار

تاکنون تصور می‌شد یک عنوان نشریه در عهد ناصری با عنوان «اردوی همایون» انتشار یافته، ولی با چاپ این کتاب، مشخص می‌شود دو نشریه با این نام در آن عهد چاپ و منتشر شده است .اولین همین کتاب است که در سفر اول ناصرالدین شاه و همراهان به خراسان ـ اواخر سال 1283 و اوایل 1284 ق ـ انتشار یافته و نام کامل آن را «روزنامه اردوی همایون» قرار داده‌اند و دومین نشریه به این نام که پیشوند روزنامه ندارد و به «اردوی همایون» نامبردار است، در سفر دوم ناصرالدین شاه و همراهان به خراسان که در سال 1300 اتفاق افتاده، طبع و توزیع گردید که نسخه‌هایی از آن موجود است.

61a23d79b65ac.png

تحلیل سفرنامه ناصرخسرو همراه با متن سفرنامه

جعفر شعار

در تاریخ ادبیات فارسی و میان شاعران و نویسندگان جهان، ناصرخسرو جایگاه ویژه‌ای دارد؛ او یک سیاحتگر یا شاعری عادی نبود. پایگاه عقیدتی استواری داشت. نوشته‌هایش چه نظم و چه نثر وقف اندیشه دینی و دعوم مردم به پذیرش آن بود. سفرنامه او ظاهرا برای عامه مردم نوشته شده و درباره مسائل مذهبی ساکت است؛ ولی از دو عبارت آن کتاب روشن است که هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای در صحت نسب فاطمیون نداشته و درباره حسن اداره امور و ثروت و قناعت و امنیت و آسایش رعایای ایشان با شور و حرارت سخن گفته است. نویسنده در کتاب حاضر ضمن اشاره‌ای به زندگی و آثار ناصرخسرو، سفرنامه او را تحلیل کرده و در پایان متن مصحح آن نیز آورده شده است.