کتابخانه مجازی ادبیات

مجله سوره، جنگ هشتم مجموعه ایست از اشعار، نقد و بررسی، قصه، مقاله، معرفی و طرح و کاریکاتور که توسط گروهی از نویسندگان در سال 1363 تالیف شده است است

بنیاد نهج البلاغه به مناسبت هزارمین سال گردآوری کتاب نفیس و انسان ساز نهج البلاغه کنگره ای ترتیب داد که در آن هزاران نفر از دانشجویان و طلاب و اقشار دیگر به پای درس و سخنرانی گروهی از اندیشمندان اسلامی دعوت شده از داخل و خارج کشور نشستند. هدف از این گردهمایی را در سه بعد مهم زیر می توان خلاصه کرد: ا. تحقق سریع و عمیق انقلاب فرهنگی اسلامی و معرفی متون آن به عنوان پژوهشگران اسلامی و سرمایه گذاری نیروی انسانی متعهد در تدوین رساله های محققانه و ادیبانه با الهام از متون گرانقدر اسلامی بویژه کتاب عظیم نهج البلاغه. 2. جلب توجه توده وسیع مردم نسبت به معارف والای علوی و آشنایی مستمر و پیوسته آنان با یکی از متون ارزنده اسلامی چون مسایل معنوی و فرهنگی اصولا از دید مردم غائب است و بیشتر به دست فراموشی و غفلت سپرده می شود و ... 3. رابطه نزدیک با محققان و عالمان متعهدی که در زمینه شناخت عمیق اسلام و معارف اهل بیت بویژه نهج البلاغه تحقیق و بررسی کرده و آثار علمی بجای گذرانده اند.

کمال‌الدین ابوالعطا محمود بن علی بن محمود مشهور به خواجوی مرشد کرمانی و متخلص به «خواجو» شاعری غزل‌سرا و داستان‌پرداز است. «روضة الانوار» مثنوی کوتاهی است در حدود دوهزار بیت که در بحر سریع یعنی همان وزن «مخزن الاسرار» سروده شده است. خواجو این منظومه را در برابر «مخزن الاسرار» ساخته و در کلام بعضی از تعابیر نوشده نظامی را نیز با خود دارد و در بسیاری از موراد، راه فهم زبان حافظ را هموار می‌کند. «روضة الانوار» منظومه‌ای است عرفانی و اخلاقی و اجتماعی در بیست مقاله که هر یک از آنها در موضوع خاصی است و با حکایتی تبیین و تأیید می‌گردد.

شیخ محمود شبستری آفریننده «گلشن راز» یکی از نوادر و شخصیت‌های ادب و عرفان پارسی، در نیمه اول قرن هشتم است. عمری نسبتا کوتاه ولی پربرکت داشته و غیر از «گلشن راز» تألیفات بسیار از وی به یادگار مانده که از جمله «رساله حق الیقین» و «مرات المحققین» را نام برد. اما «گلشن راز» معروف‌ترین و گرانبهاترین اثر اوست و هم از نظر ادبی و هم عرفانی در نوع خود بی‌نظیر است. حق این است که ذوق ادبی و روح شعری در سراسر کتاب سریان دارد؛ به‌ویژ] بخش آخر کتاب که شرح اصطلاحات اهل ذوق و معرفت است از نقطه‌های اوج ادب پارسی است. این کتاب مستطاب که حدود هزار بیت بیشتر نیست، از مهم‌ترین کتب عرفان اسلامی است و برای جمله صاحبدلان پارسی‌گو و پارسی‌دان مقامی عزیز و ارجمند دارد.