کتابخانه مجازی ادبیات

در تاریخ معاصر ایران قیام ملی 28 مرداد 1332، آغاز پیروزی های درخشان و بنیانگذار جنبش عمیق و مثبت ملت ایران در راه ترقی و پیشرفت و تکامل به شمار می رود. این رستاخیر عظیم ملی نه تنها ملیت و موجودیت و سنتهای گرانقیمت ملت ایران را از سقوط در مخاطره آمیزترین سراشیب تاریخ نجات داد، بلکه با فراهم آوردن ثبات و آرامش داخلی و تثبیت سیاست خارجی به ملت ایران امکان داد تا شاه در کلیه شئون اجتماعی - اقتصادی - کشاورزی - فرهنگی - صنعتی و بهداشتی، تحولات عمیقی را به وجود آورد و با بسیج نیروهای فعال و ایجاد شرایط موفقیت آمیز استقرار عدالت اجتماعی، مظاهر واقعی دموکراسی را متجلی سازد و بتواند در دامنه آن برای تامین زیست سرفراز زندگی بی رنج و کوشش ثمربخش خود را پیگیر و بی تردید ادامه دهد...

عوامل بنیادین شکل گرفتن فرهنگ ایران را می‌توان در امپراتوری پارسیان (هخامنشیان)، دوران شاهنشاهی ساسانیان سلطه اعراب، حملات مغول و دوران صفوی جستجو کرد. برای شناخت فرهنگ ایران باید به کشورهای مستقلی که در پیرامون ایران هستند نیز نگریست. افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان و حتی ارمنستان و گرجستان و همچنین کردهای عراق و ترکیه و پاکستان همگی کم یا زیاد گوشه‌ای از فرهنگ ایران را به ارث برده‌اند. حتی سرود ملی پاکستان به زبان پارسی است. در مجموع می‌توان عناصر فرهنگ ایرانی را که فراتر از مرزهای سیاسی ایران است به اختصار چنین برشمرد: ۱- زبان پارسی و دیگر زبان‌های ایرانی؛ ۲- جشن‌های ملی از جمله نوروز و شب یلدا و گاه‌شماری خورشیدی؛ ۳- دین اسلام و به ویژه مذهب تشیع؛ ۴- فلسفه؛ ۵- دین‌ها و آیین‌های زرتشتی و مهرپرستی؛ ۶- هنر ایرانی (ادبیات و شعر پارسی، معماری ایرانی و خوراک ایرانی)؛ ۷- فرهنگ‌های محلی اقوام ایرانی؛ ۸- مدرنیته