کتابخانه مجازی ادبیات

سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایشنامه‌نویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخست‌وزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهم‌ترین شاعران عصر مشروطه به‌شمار می‌رود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی می‌دانند. کتاب حاضر گزیده‌ی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.

براي شناختن بزرگان وسرشناسان فرهنگ و ادب ، گذشته از نوشته های خود آنان اطلاع از آنچه ديگران درمورد آنان گفته اند و نوشته اند نيز بايسته و سودمند است . انگيزه ي گردآوردن اين دفتر نيز همين بوده است وآنچه درآن جمع آمده آثاري است كه در طول ساليان به طور پراكنده در مطبوعات و نشريات و كتب گوناگون درباره ي شهريار و شعر و زندگي او نوشته شده و چه بسا دسترسي به آنها براي آيندگان جز در مجموعه هايي از اين گونه ناممكن مي بود.

مسلم است که هیچ‌کس از عالم درون کس دیگر خبر ندارد. هر کس، به تنهایی و منحصراً مالک ادراکات و خیالات و عواطف و احساسات خویش است و دست هیچ کس جز خود ما، مستقیماً به چنین دنیایی، که در درون هر یک از ما وجود دارد، نمی‌رسد. تنها وسیله‌ای که می‌توان به مدد آن، تا حدی از این عالم مخفی و دور از دسترس آگاه شد زبان است. بر این اساس، می‌باید گفت مقصود اصلی از زبان انتقال فکر است از یک ذهن به ذهن دیگر و، به عبارت دیگر کمال اول زبان است است که بتواند مقصود و مافی‌الضمیر انسان‌ها را به یکدیگر منتقل کند. بنابراین، زبان، هر چه کمتر ابهام داشته باشد و دقیق‌تر باشد، بهتر است.