بَهجَت‌ الرّوح‌، رساله‌ای‌ در موسیقی‌ به‌ زبان‌ فارسی‌ تألیف‌ عبدالمؤمن‌بن‌ صفی‌الدین‌. عبدالمؤمن‌، این‌ رساله‌ را با استفاده‌ از منابع‌ عربی‌ و یونانی‌ نوشته‌ است‌. ابواب‌ دهگانة‌ کتاب‌ مشتمل‌ است‌ بر: مبدأ علم‌ موسیقی‌، گفتار حکما دربارة‌ این‌ علم‌، نسبت‌ موسیقی‌ با انسان‌، نسبت‌ موسیقی‌ با کواکب‌ سبعه‌، بحور اصول‌ و حرکات‌ هر یک‌، علم‌ الادوار موسیقی‌ به‌ نظم‌، ترکیب‌ پرده‌ به‌ حسب‌ سیر عطارد و زهره‌، نغمة‌ مناسب‌ حال‌ هرکس‌، شمار بانگ‌ هر پرده‌، سلوک‌ صاحب‌ این‌ هنر و منشأ مقامها و نسبت‌ پرده‌ها به‌ کواکب‌ و عناصر و فصول‌ اربعه‌.مندرجات‌ بهجت‌ الرّوح‌ ـ به‌ رغم‌ شباهتهایی‌ که‌ با آثار صفی‌الدین‌ ارموی‌ و عبدالقادر غیبی‌ مراغی‌ دارد ـ حاوی‌ نکاتی‌ افسانه‌ای‌، غیرعلمی‌، مبالغه‌آمیز و گاه‌ بدیع‌ است‌، از جمله‌: حلول‌ روح‌ به‌ جسم‌ آدم‌ در پی‌ آواز خواندن‌ جبرئیل‌ در مقام‌ راست‌؛ الهام‌پذیری‌ آهنگها از صدای‌ حیوانات‌ مثلاً بوسلیک‌ از موش‌، دوگاه‌ از گربه‌، چهارگاه‌ از حمار و نیریز صغیر از ماهی‌؛ انتساب‌ اختراع‌ آلات‌ موسیقی‌ به‌ برخی‌ از حکما که‌ گاه‌ نامهای‌ غریب‌ دارند؛ تقطیع‌ ایقاعی‌ با حروف‌ و علائم‌ غیرمعمول‌، مانند «تن‌ دره‌ دیم‌ دیم‌» و «تن‌تنه‌ دره‌ دیم‌ تله‌ تن‌»؛ در حالی‌ که‌ در کتب‌ مشابه‌ از «تن‌ تنن‌ تننن‌» استفاده‌ می‌شده‌ است‌. در این‌ کتاب‌، از فواصل‌ و نحوة‌ استخراج‌ آنها از وَتَر، که‌ بخش‌ مهم‌ رساله‌های‌ موسیقی‌ بوده‌، ذکری‌ نرفته‌ است‌. با اینهمه‌، ایجاز این‌ اثر و کمی‌ آثاری‌ از این‌ دست‌ در چند قرن‌ گذشته‌، اهمیت‌ آن‌ را در نظر صاحبنظران‌ دو چندان‌ کرده‌ است‌. احتمالاً در دوره‌ای‌ که‌ این‌ رساله‌ تألیف‌ شده‌، جنبة‌ عملی‌ موسیقی‌ بر جنبة‌ نظری‌ آن‌ برتری‌ داشته‌ است‌.بهجت‌ الروح‌ را نخستین‌ بار، در 1322 ش‌/1943، یاسنت‌ لویی‌ رابینو تصحیح‌، و از فارسی‌ به‌ انگلیسی‌ ترجمه‌ و چاپ‌ کرده‌ است‌.

منابع مشابه بیشتر ...

65c39c98c5e96.jpg

رجال و مشاهیر قوچان‌

علی حیدری

در مجموعه حاضر شرح احوال و نکات برجسته زندگی شخصیت‌های برجسته قوچان از حدود قرن چهارم هجری تا عصر حاضر فراهم آمده و به ترتیب حروف الفبای نام خانوادگی نظام یافته است .کتاب از دو بخش و چهار ضمیمه تشکیل شده است .بخش اول با عنوان((کلیات)) شامل مطالبی است درباره موقعیت جغرافیایی و تاریخ مختصر قوچان از قدیم الایام تا دوران معاصر، همچنین تاریخچه کوتاه فرهنگی این شهر .بخش دوم یا متن اصلی کتاب متضمن زندگی‌نامه یکصد و شانزده تن از مشاهیر قوچان است .ضمایم کتاب نیز شامل فهرست اسامی و معرفی کوتاه اشخاص دیگر است1 : خطاطان و خوشنویسان، 2 پهلوانان نامی قوچان، 3 نمایندگان قوچان از اولین دوره مجلس شورای ملی تا دوره بیست و چهارم، 4 رجال و مشاهیری که نویسنده به شرح حال و زندگانی آنها دسترسی نیافته است .کتاب با فهرست اعلام، و فهرست منابع و ماخذ به پایان می‌رسد .

65bf81550a74a.jpg

آشنایی با مشاهیر طالقان

اسماعیل یعقوبی

طالقان مرکز شهرستان طالقان از استان البرز ایران است. این شهر در منطقه‌ای ییلاقی در میان رشته کوه البرز و در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی تهران قرار گرفته‌است. شهر طالقان به لحاظ قرار گرفتن در رشته کوه‌های البرز میانی دارای آب و هوای کوهستانی و ییلاقی است به همین دلیل دارای جمعیت فصلی بوده و در تابستان جمعیت آن به بیش از ۱۲ هزار نفر می‌رسد. این در حالیست که جمعیت ثابت شهر طالقان حدود ۵۰۰۰ نفر است. طالقانی‌ها تات هستند و به زبان تاتی از زبان‌های ایرانی شمال غربی سخن می‌رانند. طالقان مهد بزرگانی است که در تاریخ ایران سهم بسزایی داشته اند. در این کتاب مولف بعد از معرفی طالقان و موقعیت جغرافیایی آن به معرفی این بزرگان پرداخته است.