دیوان موحد اثر طبع آقای موحد سراینده اشعار مذهبی است که معتقد و مفتخر است طبع موزون و قریحه شعرسازی او از موهبتهای حضرت ثامن الائمه علی بن موسی الرضا (ع) است. وی در سفری که به زیارت قبر شریف آن حضرت مشرف شده از روح زنده و روان فروزنده امام هشتم (ع) عنایتی درخواست نموده بلافاصله در خود استعداد و قریحه شاعری مشاهده کرد، در حالیکه پیش از آن هیچگاه با شعرسازی و شاعری سروکار نداشته است. دیوان حاضر و ناظم محترم آن نیز از چند جهت حائز اهمیت و مستحق تمجید و تحسین است که عمده آن جهات؛ صحت گفتار و درستی مطالب و عشق و ایمان ناظم نسبت به ائمه هدی (ع) و پند و نصایحی است که مطابق روایات و اخبار به نظم آورده است.
دیوان بینش در سه جلد چاپ شده است. جلد اول اشعاری که از سال 1277 تا 1299 سروده شده؛ جلد دوم آنچه از 25 شهریور 1320 به بعد تراوش یافته و خواهد یافت. اشعاری که تا سال 1277 سروده شده و کودکانه بوده و هزلها و هجوهای زننده و آنچه با مقتضای وقت ناسازگار تصور شود به چاپ نمی رسد. چاپ جلد دوم به مناسبت اینکه راجع به دوره اختناق ادبی و سیاسی بوده و بیشتر مورد توجه جامعه است بر قسمتهای دیگر مقدم خواهد بود.
گزیده ای از ترجیح بند منتخب از دیوان ناجی سروده فقیر خاکسار متخلص به ناجی که در سال 1352 منتشر شده است