کتاب حاضر، تلاشی است در راستای بازخوانی نظریههای ادبی و هنری 201 تن از شاعران سبک هندی و مطالعه تصویرسازیهای بدیع و نواندیشیهای سرایندگان این سبک در دوران صفوی. نگارنده، در ابتدای نوشتار خویش به «صائب تبریزی» پرداخته و صد غزل از وی را مورد واکاوی قرار داده است. وی سپس در فصل دوم به مطالعه آثار نوزده شاعر از جمله محتشم کاشانی،عرفی شیرازی، شیخ بهایی، رضیالدین آرتیمانی، کلیم کاشانی و فیض کاشانی پرداخته و در فصل سوم از 81 شاعر دیگر نام برده و آثارشان را بررسی کرده است. همچنین در آخرین فصل، صد نمونه از صد شاعر این طرز نوین ذکر نموده است.
مجموعه شعر سالهای تاکنون از عبدالجبار کاکائی در سال 1372 توسط موسسه فرهنگی محراب اندیشه منتشر شده است و شامل شعرهایی در قالب غزل، مثنوی، چهارپاره و سروده های نو می شود.
سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامهنگار، نویسنده و نمایشنامهنویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخستوزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهمترین شاعران عصر مشروطه بهشمار میرود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی میدانند. کتاب حاضر گزیدهی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.
سفینه صائب شامل اشعار 760 شاعر است. در ابتدای سفینه، 1212 بیت از اشعار خود را انتخاب کرده و پس از آن بدون ترتیبی اشعار شاعران دیگر را آورده است. به نظر میرسد صائب سفینه خود را همواره با خود داشته و به هر شهری سفر میکرده با شعرای آن شهر تماس میگرفته و اشعار آنان را میگرفته و در دفتر خود ثبت مینموده است. این سفینه شامل بیست هزار بیت شعر است که بخش اول آن تکبیتیها و چند غزل از صائب را به انتخاب خود او شامل میشود و بخشهای بعدی محتوی اشعار شاعران و متقدم و معاصر است. در این کتاب تکبیتیهای صائب تصحیح شده است. این تکبیتیها در نسخه خطی به وسیله صائب و به خط خود او نوشته شده و در سال 1088 قمری توسط یکی از شاگردان او رونویس شده است.
این کتاب حاصل تلاش و کوششی است از میان بیش از هفت هزار غزل و 120 هزار بیت شعر از دیوان مضمون طراز مولانا صائب بزرگترین سخنسرای سده یازدهم هجری گزینش شده است. سرودههای گزیدهشده در این کتاب، همه از حکمت و موعظت و معرفت برخوردار است و گاهی یک غزل، آیینه تمامنمای یک زندگی سعادتبار و شرافتمندانه به شمار میآید. افزون بر اینکه اشعار انتخابشده به نوعی استقبالهای صائب از غزلیات حافظ به شمار میآیند.